Tenminste / ten minste

Als tenminste ‘althans, in ieder geval’ betekent, wordt het als één woord geschreven. Voorbeelden:

• Ik ben misschien niet slim, maar ik kan tenminste hoofdrekenen.
• Het is best te snappen, tenminste: voor wie zich er een beetje in verdiept.
• Onderhandel jij maar met haar; jij laat je tenminste niet in de luren leggen.

In de betekenis ‘op z’n minst, minstens, minimaal’ wordt ten minste met een spatie geschreven:

• Je moet voor deze functie ten minste een vmbo-tl-diploma hebben.
• Ten minste twee derde van de aanwezigen moet voor het voorstel stemmen.
• Als je ten minste één jaar in dienst bent bij je werkgever, kom je in aanmerking voor ouderschapsverlof.

Soms past zowel tenminste als ten minste in de zin:

• Je had ten minste even de tafel kunnen afruimen. (Dat is toch wel het minimale.)
• Je had tenminste even de tafel kunnen afruimen. (Maar in plaats daarvan ben je meteen voor de tv gaan zitten.)