Is het ik ski of ik skie?
Juist is ik ski.
De vervoegingen van skiën worden als volgt geschreven:
| tegenwoordige tijd | verleden tijd | |
| eerste persoon enkelvoud | ik ski | ik skiede |
| tweede persoon enkelvoud | jij/u skiet | jij/u skiede |
| derde persoon enkelvoud | hij/zij skiet | hij/zij skiede |
| eerste persoon meervoud | wij skiën | wij skieden |
| tweede persoon meervoud | jullie skiën | jullie skieden |
| derde persoon meervoud | zij skiën | zij skieden |
| voltooid deelwoord | zijn/hebben geskied | |
| gebiedende wijs | ski | |
De eerste persoon enkelvoud (ik-vorm) is altijd de stam van het werkwoord: doorgaans het hele werkwoord min -en. Bij werken hoort ik werk en bij skiën hoort ik ski. In de tweede en derde persoon komt daar een t achter: ik werk, jij werkt, hij werkt. Bij ski is dat niet zonder meer mogelijk: skit zou tot een verkeerde uitspraak leiden. Daarom wordt de i verlengd tot ie: jij skiet, hij skiet.
In de verleden tijd is de uitspraak niet in het geding; skide zou goed worden uitgesproken. Dat de juiste spelling toch skiede is, komt doordat de ie-klank gevolgd wordt door een Nederlands achtervoegsel (-de). Om diezelfde reden schrijven we bijvoorbeeld ook actieve (naast activeren), plezierig, markiezen (naast markizaat) en creatieveling (naast creativiteit).
De vervoeging van taxiën is vergelijkbaar: ik taxi - jij/hij taxiet - jij/hij taxiede - getaxied. Ook wifiën krijgt zo'n vervoeging: ik wifi - jij/hij wifiet - jij/hij wifiede - gewified.