‘Met zonder jas naar buiten’: kun je dat zo zeggen of is het fout?

Met zonder jas is iets wat vooral kinderen zeggen: ‘Mag ik met zonder jas naar buiten?’ Dat kinderen zonder jas combineren met het voorzetsel met, komt waarschijnlijk doordat met heel vaak voorkomt in beschrijvingen van wat je aan hebt: met een jas (aan), met handschoenen (aan), met sokken (aan). Zonder jas, zonder handschoenen en zonder sokken kun je ook zien als een beschrijving van hoe je gekleed gaat, al gaat het nu om wat je níét aan hebt. Dat maakt dat met zonder jas/handschoenen/sokken mogelijk zijn als beschrijvingen van hoe je gekleed bent, waarbij je de nadruk legt op wat ontbreekt.

Doordat een vraag als ‘Mag ik (met) zonder jas naar buiten?’ vooral opduikt in het voorjaar, roept met zonder jas bij veel mensen nostalgische, ‘warme’ gevoelens op. ‘We kunnen weer met zonder jas naar buiten!’ drukt dus ook uit dat je blij bent als een kind met het aangename weer.

Met zonder jas is zo’n vast begrip geworden dat Carry Slee er zelfs een boektitel van heeft gemaakt en dat Guus Meeuwis erover zingt.

Soms komt met zonder ook in andere combinaties voor, bijvoorbeeld met zonder handen: ‘met zonder handen fietsen’. ‘Kijk eens, met zonder handen!’