Hoewel het misschien vreemd lijkt in combinatie met ik, is ‘Ik wordt wij’ toch goed. In deze zin zijn ik en wij als abstracte begrippen gebruikt. Ik staat dus niet letterlijk voor de eerste persoon enkelvoud, maar betekent meer iets als het begrip ‘ik’. Het zou bijvoorbeeld ook ‘Jullie wordt jij’ zijn (‘het begrip jullie wordt het begrip jij’) en niet ‘Jullie worden jij.’

Het onderwerp is in deze gevallen een derde persoon enkelvoud, en de persoonsvorm moet dus ook in de derde persoon staan (stam plus t).

Dat ik niet letterlijk als persoonlijk voornaamwoord gebruikt is, wordt gewoonlijk met aanhalingstekens aangegeven of door het woord cursief (schuin) te zetten. Zonder die markering zou de zin heel anders geïnterpreteerd kunnen worden (en dan zou word meer voor de hand liggen).

Blij met deze uitleg?

Met een donatie van € 5 steun je Onze Taal. Bedankt!