Wat is goed: een fijn Pinksteren of een fijne Pinksteren?

Pinksteren is een de-woord. Je spreekt bijvoorbeeld van de Pinksteren van vorig jaar. Als je uitgaat van de regels voor het wel of niet toevoegen van een -e, ligt een fijne Pinksteren het meest voor de hand. Bij de-woorden krijgt het bijvoeglijk naamwoord dat ervoor staat, namelijk meestal een -e achter zich. Die -e noem je een buigings-e. Bijvoorbeeld:

• Vorig jaar hadden we een wisselvallige Pinksteren met af en toe zon.
• We maken er dit jaar een sportieve Pinksteren van!
• We hadden samen met de familie weer een fijne Pinksteren.

In vaste verbindingen, zoals wensen, kan zo’n buigings-e wegvallen. Als je iemand een fijn Pinksteren wenst, benadruk je dus dat je de ander iets toewenst. Meer voorbeelden:

• We wensen jullie een prettig Pinksteren.
• De priester op tv wenste iedereen een zalig Pinksteren.
• De voorganger wenste iedereen een goed en gezegend Pinksteren.

Fijn pinksterweekend

Als je iemand een fijn pinksterweekend wenst, komt er geen -e achter fijn. Pinksterweekend is namelijk een het-woord: het is het weekend. Bij het-woorden komt er geen buigings-e achter het bijvoeglijk naamwoord als daar het lidwoord een voor staat. Goed zijn dus: een fijn pinksterweekend en het fijne pinksterweekend.

Volgens de officiële spellingregels schrijf je pinksterweekend overigens met een kleine p. Alleen de naam van de christelijke feestdag Pinksteren zelf krijgt een hoofdletter.

Vrolijk(e) Pasen en zalig(e) Kerstmis

Wat voor Pinksteren geldt, geldt ook voor Pasen en Kerstmis. Ook die feestdagnamen zijn de-woorden. In een zonnige Pasen en een witte Kerstmis komt er dus een buigings-e achter het bijvoeglijk naamwoord. Maar in sommige vaste verbindingen kan die -e wegvallen. Dat gebeurt bij wensen als:

• Ik wens jullie een vrolijk Pasen!
• De paus wenste iedereen een zalig Pasen.  
• Vrolijk Kerstmis en een gelukkig nieuwjaar!
• De priester moedigde de mensen in de kerk aan om elkaar een zalig Kerstmis te wensen.