Oorspronkelijk is Oekraïne een streeknaam. Streeknamen komen soms mét en soms zónder lidwoord voor. Bijvoorbeeld:

  • de Veluwe; de Betuwe; de Achterhoek; de Provence; de Eifel
  • Twente; Lapland; Toscane

Oekraïne hoort van oudsher bij de eerste groep: de Oekraïne was het gebruikelijkst. Toen (de) Oekraïne in 1991 een onafhankelijk land werd, werd de streeknaam de aanduiding voor het land. Omdat landnamen meestal géén lidwoord hebben, kwam Oekraïne in gebruik.

Er zijn meer gevallen van streken die landen zijn geworden. Zo spreken we niet meer over de Libanon, de Soedan en de Congo, maar over Libanon, Soedan en Congo.

Hoewel Oekraïne (zonder lidwoord) inmiddels de overhand heeft gekregen, komt ook de Oekraïne nog weleens voor. Om recht te doen aan de onafhankelijke status van het land, heeft de aanduiding Oekraïne de voorkeur.

Spelling van Oekraïne

In Oekraïne hoort een trema te staan. Het trema op de i geeft namelijk aan dat daar een nieuwe lettergreep begint: je zegt ‘oe-kraa-ie-nuh’. Oekraine (zonder trema) kun je verkeerd uitspreken, met een ai, zoals in Thailand en balalaika.

Oekraïners en Oekraïens

Inwoners van Oekraïne zijn Oekraïners. De ie-klank wordt hierin dus alleen met een i gespeld, net als in de naam van het land.

Het bijbehorende bijvoeglijk naamwoord is Oekraïens, met ie. De taal die in Oekraïne wordt gesproken, heet Oekraïens. Ook hierin wordt de ie-klank in de laatste lettergreep als ie gespeld.

Blij met deze uitleg?

Met een donatie van € 5 steun je Onze Taal. Bedankt!