In teksten met een informele toon gaat de voorkeur uit naar hou, net als in de spreektaal:

  • Ik hou er wel van.
  • Hou je haaks!
  • Hou je koest.
  • Hou jij het in de gaten?
  • Ik hou van je!

In iets zakelijker teksten en in formele uitingen is het gebruikelijk om de d van houd wel te schrijven. Houd komt wat netter en verzorgder over dan hou.

  • Houd uw stad schoon.
  • Houd anderhalve meter afstand.
  • Houd moed!

Af en toe komt ook houen zonder voor: het is een (zeer) informele werkwoordsvorm: ‘Kop houen jij!’, ‘Houen zo!’

Glij en glijd, rij en rijd, snij en snijd 

Het weglaten van de d is mogelijk bij de werkwoorden glijden, houden, rijden, snijden en uitscheiden (‘ophouden’), en samenstellingen daarmee, zoals doorrijden, ophouden en uitglijden. Het verschijnsel doet zich voor bij:

  • de ik-vorm: ‘Ik hou van jou’; ‘Ik schei ermee uit!’;
  • de gebiedende wijs: ‘Glij niet uit!’; ‘Hou op!’;
  • de jij-vorm als het onderwerp je/jij achter de persoonsvorm staat: ‘Straks snij je je nog’, ‘Rij jij of rij ik?’

Het wél schrijven van de d (‘Ik houd van jou’, ‘Glijd niet uit!’, ‘Rijd jij of rijd ik?’) kan het lezen zelfs bemoeilijken.

Blij met deze uitleg?

Met een donatie van € 5 steun je Onze Taal. Bedankt!

Toch nog een vraag?

Onze taaladviseurs staan elke werkdag voor je klaar.
https://onzetaal.nl/taalloket/vraag-stellen

De vormen zonder d, die ontstaan zijn in de spreektaal, komen ook in schrijftaal al enkele eeuwen voor: in teksten van Hooft en Bredero is de spelling hou bijvoorbeeld al te vinden. En in 1912 schreef het Woordenboek der Nederlandsche Taal dat de gebiedende wijs van houden zowel houd als hou kan zijn.

Blij met deze uitleg?

Met een donatie van € 5 steun je Onze Taal. Bedankt!