Wat is goed: zo-even, zoëven of zo even?

Zo-even is een samenstelling en betekent ‘een paar momenten geleden, daarnet’. Vergelijkbare samenstellingen zijn zojuist, zonet, zopas en zostraks. Je kunt zo en even niet zomaar aan elkaar schrijven, want dan krijg je zoeven. De o en de e vormen dan een oe-klank, terwijl dat niet de bedoeling is. Deze klinkerbotsing moet je voorkomen door een streepje in te voegen: zo-even. Ook in bijvoorbeeld zee-egel, domino-effect en risico-inventaris is het streepje verplicht.

Zoëven: sinds 1995 ‘fout’

Tot 1995 werd zoëven met een trema geschreven, net als meeëten en toeëigenen. In 1995 is besloten dat zo-even, mee-eten en toe-eigenen samenstellingen zijn, net als auto-eigenaar en cello-ensemble. In samenstellingen gebruik je een streepje als er klinkerbotsing dreigt, geen trema.

Het trema is wél juist bij klinkerbotsing in afleidingen. Een afleiding bestaat uit een kernwoord en een voor- en/of achtervoegsel. Voorbeelden zijn beïnvloeden, weeïg en judoën.

Zo even = ‘zometeen even’

Zo even is juist in zinnen als: ‘Heb je zo even tijd voor mij?’ en ‘Kan ik je zo even bellen?’

Zo betekent dan ‘zometeen’ en met even druk je uit dat je van plan bent weinig tijd van de ander te vragen.