Hoe spreek je de c uit?
Dat verschilt per woord. De c wordt vrijwel altijd als een ‘s’ uitgesproken voor een e, i, y of ij. In andere gevallen klinkt de c meestal als een ‘k’.
Uitspraak als ‘s’: voor een e, i, y of ij
De c wordt uitgesproken als een ‘s’ voor de letters e, i, y en ij.
- cent, centrum, celibaat,
- citroen, citrus, cipier, cirkel
- cyaan, cynisch, leukocyt, privacy (een uitzondering is cyste)
- cijfer, medicijn, kapucijner
Dat geldt ook als er een s voor staat:
- scenario, scène, adolescent, obsceen
- abscis, discipline, fascinatie
In sceptisch, scepsis en scepter is zowel de uitspraak met een ‘k’ als die met een ‘s’ mogelijk.
Uitspraak als ‘k’
Voor andere klinkers klinkt de c als ‘k’. Sommige mensen herinneren zich misschien dit rijmpje van school: ‘voor de o, u en a wordt de c een k’.
- coalitie, cocon, scoliose, economie, disco
- culinair, cultuur, cumulatief, basilicum, focus, academicus
- cadeau, cadans, scalpel, scala, scabreus
Voor een medeklinker klinkt de c ook als een ‘k’, bijvoorbeeld voor een l, r of c:
- clinisch, cluster, climax
- credit, democratie, cracker, acrobaat
- accu, accommodatie, accent (een uitzondering is accessoires)
In een woord als accent wordt de eerste c dus als ‘k’ uitgesproken (vanwege de c erna) en de tweede als ‘s’ (vanwege de e erna): ‘aksent’.
Aan het eind van een woord klinkt de c ook als een k:
- stuc, chic, cognac, sec
Let op: de combinatie ch is een geval apart. Daarbij zijn veel verschillende uitspraken mogelijk.
Blij met deze uitleg?
Met een donatie van € 5 steun je Onze Taal. Bedankt!
