Enzovoort(s) is een koppeling van en, zo en voort of voorts. Zowel voort als voorts drukt letterlijk uit dat er iets moet worden voortgezet.

Je gebruikt enzovoort om aan te geven dat je een opsomming niet afmaakt. Bijvoorbeeld: ‘Er waren koekjes, taart, gebakjes, enzovoort.’ Je gaat ervan uit dat de lezer de opsomming zelf wel kan aanvullen (‘voortzetten’). Een volledige opsomming zou bovendien erg lang worden.

Enzovoort wordt vaak afgekort tot enz.

Blij met deze uitleg?

Met een donatie van € 2 steun je Onze Taal. Bedankt!

Toch nog een vraag?

Onze taaladviseurs staan elke werkdag voor je klaar

Bel 085 00 28 428 Bel 085 00 28 428

(gebruikelijke belkosten, geen extra kosten)

Of stel je vraag via social media of per mail

Van Dale nam tot en met de zesde druk (1924) en zoo voort op. Sinds de zevende druk (1950) staat zowel enzovoort als enzovoorts erin. Ook alle andere recente spellinglijsten en  woordenboeken vermelden beide vormen.

Het historische Woordenboek der Nederlandsche Taal geeft een citaat uit 1555 met ende so voorts: “Ende so voorts van allen anderen geuochgelte [= gevogelte]”. In een citaat uit 1624 wordt en so voort al gebruikt zoals wij enzovoort gebruiken: “Scherp, aerdig, senuig [= zenuwig in de betekenis ‘gespierd’, dus: ‘krachtig’], soet-vloeyend’, en so voort”.