Wat is juist: Bijbel of bijbel?
Bijbel is met een hoofdletter als het als de naam van het heilige boek fungeert. Het is met een kleine letter als je een tastbaar exemplaar bedoelt. Voor Koran/koran geldt hetzelfde.
De Heilige Schrift
Als het om de Bijbel of Koran als (heilige) tekst gaat, als verhaal, krijgt het woord een hoofdletter:
- Veel uitdrukkingen zijn gebaseerd op verhalen uit de Bijbel.
- Onze buurkinderen zaten op 'een school met de Bijbel'.
- Bij ons thuis lazen we na het eten uit de Koran.
In de officiële spelling krijgen ook samenstellingen met Bijbel en Koran een hoofdletter, bijvoorbeeld: Bijbelstudie, Bijbelkennis, Bijbelboek, Koranschool, Korangeleerde. Ook het bijvoeglijk naamwoord Bijbels, zoals in Bijbelse geschiedenis of een Bijbelse gelijkenis, heeft sinds 2005 officieel een hoofdletter, evenals de tegenhanger on-Bijbels.
In de praktijk wordt die hoofdletter in samenstellingen en afleidingen vaak weggelaten: bijbelboek, koranschool, bijbels. Die spelling is weliswaar niet officieel, maar wel goed te verdedigen. Zo wordt ook voorkomen dat teksten over de Bijbel of de Koran wemelen van de hoofdletters.
Tastbaar exemplaar
Als het om het concrete boek gaat, een tastbaar exemplaar (dat je kunt vastpakken), vervalt de eerbiedshoofdletter ook in de officiële spelling. Dat geldt ook voor afleidingen en samenstellingen met bijbel in deze betekenis. De volgende zinnen zijn ook in de officiële spelling allemaal juist:
- De gemiddelde dominee heeft een kast vol bijbels.
- Bij het afscheid van de zondagsschool kreeg ze een bijbel.
- Zeer dun papier wordt ook wel bijbelpapier genoemd.
- In de beduimelde kinderbijbel die wij vroeger hadden, stonden heel mooie illustraties.
- Dat is een fraai zakbijbeltje.
Blij met deze uitleg?
Met een donatie van € 5 steun je Onze Taal. Bedankt!
