Page 24 - OnzeTaal_mei2021_HR

TAALTOESTANDEN MARC VAN OOSTENDORP

De achtergronden bij het taalnieuws. Illustratie: Evalien Lang

De juiste namen

innen een week werd de Nederlandse vlogger en
rapper Défano Holwijn in februari van dit jaar
B twee keer bij een verkeerde voornaam genoemd.
Bij EditieNL sprak een presentator hem aan als ‘Delano’
en enkele dagen later zei CDA-leider Wopke Hoekstra
‘Stefano’ tegen hem.
Is dat begrijpelijk? De voornaam Défano kwam in
2014 in totaal vijf keer voor in de Nederlandse Voor-
namenbank. Via Google vind je alleen verwijzingen naar
Holwijn als je op ‘Défano’ zoekt. Iemand die de vlogger
niet kent, heeft dus waarschijnlijk ook nog nooit van
de naam gehoord. Toch sprak het online-tijdschrift
OneWorld van “microagressie”, een term die Holwijn
in latere interviews overnam om Hoekstra’s gedrag
te kwalificeren. “Microagressies”, legde OneWorld uit,
“zijn kleine, alledaagse opmerkingen en handelingen
die voortkomen uit een grotere, achterliggende machts-
structuur (zoals racisme of seksisme).” Het tijdschrift
wees er fijntjes op dat Wopke nu ook niet bepaald een
alledaagse naam is.
ONVERSCHILLIGER
Het is naar als iemand je naam verkeerd zegt. Geen bete-
re manier om iemand het bloed onder de nagels vandaan voor zaken als microagressie verder ontwikkeld. In
te treiteren dan door diens naam achteloos verkeerd uit Amerika is er vorig jaar bijvoorbeeld een hoogleraar be-
te spreken of overduidelijk te demonstreren dat je je rispt door zijn universiteit omdat hij weigerde de naam
deze niet herinnert: ‘Zo, mevrouw Dingetje, hoe gaat het van een student correct uit te spreken. Een extra com-
met Huppeldepup?’ Het suggereert dat je niet wezenlijk plicatie in dat geval was overigens dat de student in
geïnteresseerd bent in de persoon. Correcte spelling is kwestie Phuc heette. De discussie werd eind vorig jaar,
niet een van mijn levensdoelen, maar als iemand mij tijdens de presidentsverkiezingen, nog versterkt toen
aanschrijft als ‘Mark’ in plaats van Marc, voel ik me een Republikeinse tegenstander van vicepresidentskan-
even miskend. “Noem mij, bevestig mijn bestaan”, didaat Kamala Harris overduidelijk met opzet haar naam
schreef Neeltje Maria Min in haar beroemde gedicht een paar keer verkeerd uitsprak: “Ka-MAL-a, Ka-MAL-a
‘Mijn moeder is mijn naam vergeten’. or Kamala, Kamala, Ka-mala, -mala, -mala, I don’t
know, whatever.”
Er is geen onderzoek gedaan naar de vraag of mensen
Geen betere manier om iemand van kleur vaker met een verkeerde naam worden aan-
te treiteren dan door diens naam gesproken dan witte mensen, maar het zou me niet
verbazen als dat zo was. Het is hoe dan ook een ingewik-
achteloos verkeerd uit te spreken. kelde kwestie, waarin bijna per definitie fouten worden
gemaakt. Het is vooral belangrijk om te beseffen dat
mensen namen op een bijzondere manier verwerken in
de hersenen. Mensen zijn onbewust sterk gehecht aan
Nu is vaak niet te achterhalen of je gesprekspartner de klank en vorm van hun eigen naam – er zijn bewijzen
zoiets doet uit onwil of per ongeluk. Als iemand zich dat Marcen als ik statistisch gezien een grotere kans
voorstelt (‘Ik ben Wopke’) heb je vaak maar één kans om hebben van Marsen te houden dan mensen die Dennis
de naam helemaal precies te vangen en te onthouden. of Kevin heten –, maar vinden de namen van anderen
ONZE TAAL 2021 — 5 Holwijn, komt er een complicatie bij: een ongebruike- dit perspectief in het dagelijks leven zoveel mogelijk om
meestal niet zó belangrijk dat ze hun best willen doen
Zeker bij minder gebruikelijke namen kan er dan van
alle details te onthouden. De kunst lijkt mij te proberen
alles misgaan. Voor mensen van kleur, zoals Défano
lijke naam wordt sneller verkeerd verstaan, maar het is
te draaien: anderen vergeven als ze zich vergissen, en
zelf je best doen om andermans naam zo precies moge-
net zo goed mogelijk dat een al dan niet bewust racis-
lijk te zeggen.
tisch sentiment iemand net wat onverschilliger maakt
over de naam van de ander.
En, zoals Défano Holwijn zelf zei: “Mijn moeder heeft
MARS me geleerd dat er veel op mijn pad kan komen, maar dat
je altijd door moet. Niet dat je iets niet erg mag vinden
De Verenigde Staten kennen een langere traditie van im- of nergens van mag balen, maar je leven kan niet stop-
24 migratie uit de hele wereld. Ook is daar de gevoeligheid pen.” 