Page 16 - OnzeTaal_juliaug2020_HR
P. 16

Onlangs is Jaap de Jong na
            28 jaar gestopt als redacteur
            van Onze Taal. Een terugblik:

            over baldadige stijl, woorden
            als wapen, tipsartikelen en
            het genootschapsgevoel.


            KEES VAN DER ZWAN
            EINDREDACTEUR ONZE TAAL
            Foto’s : Eelkje Colmjon










          “ Een taalblad




                maken is het




                mooiste wat er is”







                          Interview met scheidend Onze Taal-redacteur Jaap de Jong






              Het ergste vond ik dat er in het blad helemaal et ergste vond ik dat er in het blad helemaal      “Behalve met het tijdschrift had ik ook meteen affi-
              nooit een interview stond. Het is een uitvin-nooit een interview stond. Het is een uit-  niteit met het genootschap. Ik ging naar de congressen
              ding die al in het begin van de twintigste eeuw vinding die al in het begin van de twintigste   en naar de jaarlijkse ledenvergadering. Dat hele idee van
      “ is gedaan, maaH eeuw is gedaan, maar die bij Onze Taal nog   een genootschap sprak me aan: het had iets archaïsch
            altijd niet was doorgedrongen.” Toen Jaap de Jong in de   en chics, en tegelijk iets warms. Ik hou erg van clubjes
            jaren tachtig als Leidse student Taalbeheersing in aan-   waarin samen mooie dingen worden gedaan. Vanaf het
            raking kwam met Onze Taal, vond hij dat er wel wat   begin heb ik me bij Onze Taal thuis gevoeld – bij de
            mankeerde aan het tijdschrift. Maar het was kritiek die   mensen op kantoor, bij het bestuur en natuurlijk bij de
      ONZE TAAL 2020  —  7/8  Frank Jansen ons studenten wees op Onze Taal, was ik   redactie. Nu, 28 jaar later, verlaat hij die om plaats te
            voortkwam uit betrokkenheid, en genegenheid.
                                                             redactie.” Dat laatste was al snel wederzijds: in 1992
               “Vanaf het moment dat mijn toenmalige docent

                                                             werd De Jong uitgenodigd om zitting te nemen in de
            erdoor gefascineerd. Er stonden mooie, soepele artike-
                                                             maken voor vers bloed. Tijd voor een terugblik: een
                                                             gesprek tussen twee – nog net – collega-redacteuren.
            len in van destijds jonge wetenschappers als Jan Renke-
            ma, Joop van der Horst, René Appel en Pieter Nieuwint,
                                                             GEESTDRIFT
            en ik vond het aantrekkelijk dat er ook ruimte was voor
            allerlei kleine stukjes, waarvoor de drempel bewust laag
                                                             “Halverwege de jaren tachtig was Onze Taal flink gaan
            gehouden werd. Al snel stuurde ik ook een artikel in,
            samen met een medestudent, en dat werd geplaatst:   Al snel werd je meer dan alleen lid. Hoe ging dat?
                                                             groeien. Redacteur Jan Renkema, die nogal aan de weg
            over hoe achterhaald de toen nog voorgeschreven aan-  had getimmerd met zijn opgewekt-kritische inspannin-
    16      hef Mijne heren was.”                            gen om ‘de taal van Den Haag’ te verduidelijken, had net
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21