Page 19 - OnzeTaal_dec2019_HR
P. 19
Dichter Ester Naomi Perquin besprak enkele gedichten
uit de bloemlezing die zij eerder dit jaar heeft samen-
gesteld: Wij zijn de menigte die moeder heet.
REDACTIE ONZE TAAL
Foto: Bart Versteeg
De taal van moeders in poëzie
oor na te gaan hoe moeders klinken of worden
beschreven in de Nederlandse poëzie, gaf Ester
D Naomi Perquin een verrassende draai aan het
congresthema ‘Moedertaal’. Dat Perquin zichtbaar zelf
bijna weer moeder zou worden, raakte een extra snaar een hoop vervreemding bij kijken. Je komt ook terecht
bij het publiek. in een universum van taligheid waar je niet om gevraagd
Twee van de door haar geselecteerde gedichten. hebt, zoals het woord onderkantje. En opeens sta je op
het schoolplein tussen allemaal andere moeders die
IK STA ERBIJ eruitzien alsof ze wél allemaal echte moeders zijn.
‘Vrouwen in treinen / met een peer voor een kind.’ Dát
Mijn borsten zijn weer klein, maar zacht. Mijn buik zijn moeders.”
niet zomaar meer van mij. Een verlaten huis. Hol.
Zwembassin. Het was een wonder. Hihihi, hahaha, MAMA, WAAR HEB JIJ HET GELUK GELATEN
ik lag erbij en keek ernaar.
Mama, waar heb jij het geluk
Hoe hij kruipt, hoe zij loopt, hoe ze ieder hun eigen gelaten? Ik had het hier
naam zijn. Hoe ze op me afrennen op het schoolplein. neergelegd en nou is het weg!
Hoe ik bij het geluid van de bel naar buiten stormde, Je zult het wel ergens hebben laten
mijn ogen nerveuze speurhonden. Moeders zijn slingeren of het is gestolen of
moeders van vrienden. Vrouwen in treinen misschien per ongeluk weggegooid.
met een peer voor een kind. Moeders zijn de anderen.
Bij het eten zit ik aan de lage tafel Wie zou mijn geluk willen stelen?
achter het ijsje met het parasolletje. Wie niet?
Jannah Loontjens Ted van Lieshout
Perquin: “Zo mooi dat je in dit gedicht hoort hoe een Perquin: “Het raakt aan de kern van hoe moeders de weg
moeder geboren wordt. Want dat gaat niet op natuurlijke kennen in je slechte gewoonten. Een van mijn lieve-
wijze, zoals vroeger altijd werd gedacht, maar er komt lingsgedichten aller tijden.”
Podiumdiscussie 2
Moet standaardtaal het streven zijn?
Wat moet de onderwijstaal zijn? Daar- komt, komt in een enclave terecht, opgevoed. Ik vind het heel jammer dat
over ging het tweede podiumdebat. een plaats van kennis- en cultuurover- ik het Limburgs niet van huis uit heb
dracht. En die overdracht gaat het best meegekregen. Onlangs hield ik in Lim-
REDACTIE ONZE TAAL in de standaardtaal. Daar moet stan- burg een lezing in het Limburgs – dat
daardtaal worden aangeboden en ge- ik dus toch bleek te beheersen –, en
bruikt, in alle situaties, ook als kinderen dat vond ik geweldig.”
n de middag ging de discussie over onderling met elkaar spreken.” Devoldere erkent het belang van
I de talen die je leert nadat je je moe- Leonie Cornips ziet het nut van stan- meertaligheid, en houdt van het West-
dertaal onder de knie hebt gekregen. daardtaal als “democratisch ideaal”, als Vlaams waarin hij is opgevoed, maar
Zo’n taal kan de standaardtaal zijn. een manier om in allerlei domeinen toch: “Laat duizend bloemen bloeien,
Hoe belangrijk is die? En moet er in het mee te kunnen komen, maar benadrukt maar in Vlaanderen mogen we één
onderwijs wel gestreefd worden naar dat uit onderzoek blijkt dat meertalig- orchidee met ons allen wel naar voren ONZE TAAL 2019 — 12
standaardtaal? Taalonderzoeker Leonie heid het verwerven van standaardtaal schuiven, en dat is de standaardtaal. Ik
Cornips en schrijver en Ons Erfdeel- helemaal niet in de weg hoeft te zitten. zeg dat ook omdat standaardisering bij
hoofdredacteur Luc Devoldere spraken Bovendien is er volgens haar ook een ons niet vanzelfsprekend is; wij hebben
erover, onder leiding van taalkundige romantisch ideaal: met streektaal er- nog geen eeuw standaardtaal, en Neder-
Marc van Oostendorp. vaar je je geworteldheid in de gemeen- landers al veel langer. De standaardtaal
Luc Devoldere heeft een uitgesproken schap waartoe je behoort. “Ik kom uit behoeft wel enige zorg.”
standpunt: “Wie de schoolpoort binnen- Limburg, maar ben in de standaardtaal 19