Page 18 - OnzeTaal_dec2019_HR
P. 18
“Taal is niet de kloof maar
de brug daaroverheen”
Schrijver, danser en choreograaf Ish Ait
Hamou vertelde als ambassadeur van de
Week van het Nederlands zijn persoonlijke
verhaal – en dat maakte indruk bij het
publiek.
REDACTIE ONZE TAAL
Foto: Bart Versteeg
et had maar weinig gescheeld of het Vlaamse
multitalent Ish Ait Hamou had nauwelijks
H Nederlands gesproken, vertelt hij op het Onze
Taal-congres: “Mijn ouders waren vanuit Marokko naar
Vlaanderen gekomen met het idee dat ze na een tijdje
weer zouden terugkeren. Het was daarom de verwach-
ting dat ik, net als mijn oudere broers en zus, naar een
Franstalige school zou gaan, in een gemeente verderop.
Aan Nederlands zouden we later in Marokko tenslotte
niet veel hebben, en aan Frans wel. Iedere ochtend stap-
ten mijn broers en zus in de schoolbus, en laat in de
middag kwamen ze daar weer uit. Maar toen ik oud ge- zicht moet raken: “Niemand zou taal moeten benaderen
noeg was om naar die Franstalige school te gaan, werd als het eindpunt; het is het vervoermiddel om op dat
de subsidie voor de bus geschrapt. Zo ben ik op een punt te geraken. Om in verbinding te komen met andere
school dicht bij huis beland, in Vilvoorde, die Neder- mensen, van wie je kunt leren en die jou horen. Juist
landstalig onderwijs gaf.” vandaag de dag is het belangrijk te horen over andere
werelden en culturen. Taal mag nooit de kloof zijn; het
ONZICHTBAAR is de brug daaroverheen. Het zou mijn hart breken als
“Het Nederlands vond ik aanvankelijk vreselijk. Als ik mensen hun verhalen niet vertellen omwille van hun
ging praten, maakte ik veel fouten. Dan wist ik niet of taal.”
het de raam was of het raam, wat me steeds het gevoel Hamou, die in België aanvankelijk doorbrak als dan-
gaf dat ik minderwaardig was aan de andere scholieren. ser, ziet parallellen met hiphop: “De tweede naam daar-
Erover praten lukte niet. Ik wilde de kleine, sterke jon- voor was ‘social dance’. Die dans werd niet ontworpen
gen zijn, die alles wel aankon. Mijn strategie om ermee om er goed in te zijn maar om samen met anderen te
om te gaan was: onzichtbaar worden. Ik dacht: als ik niet dansen. En zo is het ook met taal.”
praat, dan kan ik ook geen fouten maken – en niet afwij-
ken van de norm was eigenlijk het enige wat mij in mijn
jonge jaren interesseerde.”
In de loop van de jaren werd het Nederlands voor
Hamou steeds meer een taal waarmee hij uit de voeten
kon: hij werkte voor RTL 5 en de NPO, waar de nodige Foto: Bart Versteeg
eisen werden gesteld aan zijn taalvaardigheid. Toch
schreef hij zijn eerste twee boeken, Hard hart (2014) en
Cécile (2015), in het Engels: “Ik bleef onzeker, omdat
ik nu eenmaal was opgegroeid met het idee dat mijn
ONZE TAAL 2019 — 12 autochtone Vlaming. Maar op een dag heb ik mijn demo-
Nederlands nooit zo goed zou worden als dat van een
nen in de ogen gekeken, en de twee boeken erna schreef
ik in het Nederlands.” Het laatste van die twee zou de
donderdag na het congres gepresenteerd worden: Het
moois dat we delen.
HIPHOP
Hoewel ook Hamou het belangrijk vindt dat jongeren
gestimuleerd worden om goed Nederlands te leren, be- De goedbezochte boekenmarkt.
18 nadrukt hij dat het uiteindelijke doel daarbij niet uit het
