Wat is goed: ‘Wat fijn dat je taart hebt meegenomen!’ of ‘Wat fijn dat je taart hebt meegebracht!’?

‘Wat fijn dat je taart hebt meegebracht’ weerspiegelt het perspectief van de situatie nu: er is taart naar de plaats waar zich andere mensen bevinden gebracht. Met meegenomen is het perspectief iets anders: nu gaat de aandacht meer uit naar het feit dat de taart van een bepaalde plaats is vervoerd. Iemand heeft er bijvoorbeeld bij de bakker aan gedacht taart te kopen, en heeft die daarvandaan dus meegenomen. Het resultaat is in beide gevallen hetzelfde: er is taart. Vergelijk ook:

• Breng je een cadeautje voor me mee uit Parijs? (nadruk op het moment waarop het cadeautje overhandigd zal worden)
• Neem je een cadeautje voor me mee uit Parijs? (nadruk op het moment dat de ander het cadeautje vanuit Parijs vervoert)
• Breng je melk mee als je naar de supermarkt gaat? (nadruk op het moment waarop de ander zal terugkeren met melk)
• Neem je melk mee als je naar de supermarkt gaat? (nadruk op het moment dat de ander de melk vanuit de supermarkt vervoert)

In een zin als ‘Wat moet je allemaal meenemen op vakantie naar de tropen?’ past alleen meenemen. Het perspectief ligt overduidelijk bij het moment van vertrek (‘wat stop je in je koffer’). Ook in ‘Ik hád koekjes meegenomen, maar waar heb ik ze nu toch gelaten?’ past meenemen beter dan meebrengen. De nadruk ligt duidelijk op het van een andere plaats vervoeren van de koekjes en niet op de situatie op de plaats van bestemming.

Meenemen alleen ‘van hier naar daar’?

Sommige taalgebruikers, naar het schijnt vooral uit België, ergeren zich aan zinnen als ‘Wat fijn dat je taart hebt meegenomen!’ Voor hen is meegebracht hier duidelijk beter. De regel die dan gehanteerd wordt, is: meebrengen doe je ‘van daar naar hier’ en meenemen doe je ‘van hier naar daar’. Dat is – althans voor de meeste Nederlanders – te zwart-wit gedacht. De zinnen met meenemen betekenen net zo goed dat er iets van een andere plaats náár de plaats waar de sprekers zich bevinden wordt vervoerd.