Wat is goed: iets fris of iets fris’ (dus met een apostrof na fris)?

Na woorden zoals iets, weinig, wat, allerlei en genoeg krijgen bijvoeglijke naamwoorden een s aan het eind: iets lekkers, wat vrolijks, weinig leuks. Als het bijvoeglijk naamwoord zelf al op een s eindigt of op een andere sisklank, vervalt de extra s. Nederlandse woorden eindigen namelijk nooit op -ss (alleen leenwoorden als stress) of -ischs. Er hoeft ook geen apostrof te worden gebruikt, want daarmee doe je net alsof er eigenlijk toch een extra s staat.

Meer voorbeelden: iets mysterieus, iets omineus, iets wijs, iets logisch, iets komisch, iets complex, enz. Met iets bars kan zowel ‘iets wat bar is’ als ‘iets wat bars is’ bedoeld zijn. Iets vers kan iets zijn wat ver is óf vers is.

Iets trendy’s

Als het bijvoeglijk naamwoord eindigt op een y, a, u of o komt er een s achter. Bovendien is er een apostrof nodig, omdat er anders verwarring over de uitspraak kan ontstaan. Bijvoorbeeld: iets sexy’s, iets trendy’s, iets blanco’s, iets cru’s en iets extra’s.

Max’ zusje

Een apostrof na de s of een s-klank komt in het Nederlands wel voor bij bezitsvormen: Max’ zusje, Loes’ boek, Mulisch’ romans, Maurice’ weblog, iemand anders’ huis. Nu geeft de apostrof aan dat de bezits-s is weggelaten en daarvoor maken de spellingregels een uitzondering.