Wat is juist: dronkeman of dronkenman?

In de officiële spelling geldt de regel: als het linkerdeel van de samenstelling altijd met -en geschreven wordt wanneer het los voorkomt, wordt de n niet weggehaald als dit deel met een ander woord een samenstelling vormt. Omdat het altijd dronken (met -en) is, moet in samenstellingen als dronkenman, dronkenlap en dronkenmansgebedje het deel dronken in z’n geheel terugkomen. Vergelijk goudenregen (een bepaalde sierboom of -heester) en tevredenklantenbestand (‘bestand van tevreden klanten’). Ook in bijvoorbeeld dronkenschap en tevredenheid blijft de -n staan.

Versteende woorden?

Dronkelap en dronkeman moesten tot 2005 overigens juist zónder tussen-n worden geschreven. De herkomst van deze woorden is namelijk niet helemaal duidelijk. Misschien was de n van dronken lang geleden weggevallen of was het eerste deel oorspronkelijk dronke (een verbogen vorm van dronk). Tot 2005 golden ze daarom als vaste (‘versteende’) combinaties. Versteende samenstellingen worden officieel zonder tussen-n geschreven. De spellingcommissie van 2005 heeft echter geoordeeld dat dronkenman en dronkenlap toch níét versteend waren.

Voor veel mensen zijn dronkeman en dronkelap vaste aanduidingen voor dronkaards, waarbij de betekenis van de afzonderlijke delen op de achtergrond is geraakt. De spelling zonder tussen-n komt daarom nog steeds ook wel voor.

Drinkebroer

Een ander geval is drinkebroer: daarin mag officieel geen tussen-n staan, omdat het eerste deel een werkwoordstam is. Drinkenbroer is inderdaad een vreemde spelling. Een vergelijkbaar woord is wiegelied. Ook hierin wordt het eerste deel opgevat als werkwoordstam, namelijk de stam van het werkwoord wiegen.