Sperzie- is een oude nevenvorm van asperge. De bonen werden vroeger ook wel aspergieboontjes genoemd. Deze naam hebben ze mogelijk gekregen omdat sperziebonen net als asperges werden gegeten met gesmolten boter en nootmuskaat.

In 1821 kwam de vorm sperzieboon voor het eerst op schrift voor, zo blijkt uit het Chronologisch Woordenboek van Nicoline van der Sijs. Maar ook spersieboon en spergeboon waren ooit in gebruik – spercieboon aanvankelijk niet, terwijl de spelling met c tegenwoordig de meestvoorkomende ‘alternatieve’ spelling is. De vorm sperzieboon kwam vanaf de vijfde druk (1893) voor in de officiële woordenlijst van De Vries en Te Winkel. Sindsdien is alleen deze schrijfwijze officieel juist.

Sperzieboontjes worden ook wel slaboontjes genoemd, omdat ze vaak in een salade werden (en worden) opgediend. Ook prinsesse(n)boontjes (officieel alleen juist met tussen-n: prinsessenboontjes) is een gebruikelijke aanduiding. Het Woordenboek der Nederlandsche Taal vermeldt bij prinsesse(n)boon: “De naam is misschien te verklaren als: boonen die zoo fijn zijn dat ze als spijs voor prinsessen kunnen dienen. Ook aspergeboon, spersieboon en heerenboon geheeten.”

Blij met deze uitleg?

Met een donatie van € 5 steun je Onze Taal. Bedankt!

Toch nog een vraag?

Onze taaladviseurs staan elke werkdag voor je klaar.

Stel hier je vraag