misofonie
misofonie (de)
Citaat
“Wij ontvingen een brief van een lezeres die opgroeide met een zus die misofonie had. ‘Wij durfden thuis bijna niet meer te eten.’”
(Bron: Mijn zus heeft last van misofonie: ‘Ze wordt woest van eetgeluiden’ – De Telegraaf, 7 november 2021)
Betekenis
aandoening waarbij mensen overgevoelig reageren op bepaalde geluiden
Uitspraak
[mie-zo-fo-nie]
Woordfeit
Wie last heeft van misofonie, kan woest worden van allerlei geluiden, bijvoorbeeld het kauwen, kuchen, smakken, slurpen, slikken, snuffen en snuiten van anderen. Het kan ook gaan om getik op toetsenborden of geklak van hakken.
Misofonie betekent in feite ‘geluidshaat’. Misos betekent ‘haat’ in het klassiek Grieks en woorden die eindigen op -fonie hebben met geluid te maken (phonè betekent ‘klank’). De term misofonie is aan het begin van deze eeuw door wetenschappers bedacht en kreeg meer bekendheid toen psychiater Damiaan Denys de Ig Nobelprijs won met zijn onderzoek naar de aandoening.
De afkeer van geluiden gaat overigens ook geregeld gepaard met heftig reageren op (herhaalde) bewegingen van anderen, zoals het wiebelen met voeten of het plukken aan een baard. Daarbij past dan de term misokinesie – van misos en kinein, dat ‘bewegen’ betekent.
Blij met deze uitleg?
Met een donatie van € 2 steun je Onze Taal. Bedankt!