misofonie
overgevoeligheid voor geluid
Citaat
“Wie door misofonie razend wordt van het geluid van iemand die in een appel bijt, krijgt van haar soms het advies zich voor te stellen dat hij luistert naar het geknisper van een laars in de sneeuw.”
(Bron: Vaak een koptelefoon op om het geluid van buiten te dempen? Daar zitten toch flink wat nadelen aan – de Volkskrant, 28 juni 2024)
Betekenis
aandoening waarbij mensen overgevoelig reageren op bepaalde geluiden
Uitspraak
mie-zo-fo-nie
Woordfeit
Wie last heeft van misofonie, kan woest worden van allerlei geluiden, bijvoorbeeld het kauwen, kuchen, smakken, slurpen, slikken, snuffen en snuiten van anderen. Het kan ook gaan om getik op toetsenborden, geklak van hakken, muziek bij de buren, enzovoort.
Misofonie betekent in feite ‘geluidshaat’. Het eerste deel komt van misos, het (klassiek) Griekse woord voor ‘haat’, net als in misogynie (‘vrouwenhaat’). Woorden die eindigen op -fonie hebben met geluid te maken: phonè betekent ‘klank’ in het Grieks. De term misofonie is aan het begin van deze eeuw door wetenschappers bedacht en kreeg meer bekendheid toen psychiater Damiaan Denys in 2020 de Ig Nobelprijs won met zijn onderzoek naar de aandoening.
De afkeer van geluiden gaat overigens ook geregeld gepaard met heftig reageren op (herhaalde) bewegingen van anderen, zoals het wiebelen met voeten of het plukken aan een baard. Daarbij past dan de term misokinesie – van misos en kinein, dat ‘bewegen’ betekent.
Blij met deze uitleg?
Met een donatie van € 5 steun je Onze Taal. Bedankt!