Wat betekent op twee gedachten hinken en waar komt deze uitdrukking vandaan?

Als je op twee gedachten hinkt, ben je ófwel besluiteloos ófwel zeg je nu eens het een, dan weer het ander en ben je dus niet consequent. Je gedachten fladderen als het ware heen en weer, zonder vooruitgang te boeken of duidelijkheid te scheppen.

De uitdrukking gaat rechtstreeks terug op de Bijbel. In het bijbelboek 1 Koningen wordt verteld over de profeet Elia, die de Israëlieten verwijt dat ze niet kunnen kiezen tussen God en de afgod Baäl. In hoofdstuk 18, vers 21 staat: “Daar sprak Elia het volk als volgt toe: ‘Hoe lang blijft u nog op twee gedachten hinken? Als de Heer God is, volg hem dan; is Baäl het, volg dan hem” (Nieuwe Bijbelvertaling, 2004).

In de oorspronkelijke Hebreeuwse tekst staat overigens niet zozeer hinken op twee gedachten, als wel hinken op twee krukken. Wie op twee krukken hinkt, is aan beide benen mank. De figuurlijke betekenis is oorspronkelijk ‘in twee opzichten tekortschieten’. De vertalers van de Statenvertaling (uit 1637) kozen voor een figuurlijke vertaling van de tekst: ze vertaalden twee krukken met ‘twee gedachten’. Zo legden ze er de nadruk op dat het gehink van de ene naar de andere gedachte de mens in geestelijk opzicht ‘immobiel’ maakt. Die vertaalkeuze heeft tot de nog altijd voorkomende uitdrukking op twee gedachten hinken geleid.

Naast op twee gedachten hinken komt ook de variant op twee benen hinken weleens voor. Daarover is meer te vinden op deze pagina: op twee gedachten/benen hinken.