Waar komt de uitdrukking in de contramine zijn vandaan en wat wordt ermee bedoeld?

Wie in de contramine is, laat (vaak op niet al te redelijke wijze) merken het ergens niet mee eens te zijn: hij of zij ligt dwars, is tegen de draad in en gooit zijn kont tegen de krib.

Contramine is een Frans leenwoord (contre-mine) en betekent ‘tegenmijn’. Al in de Oudheid en de Middeleeuwen legden militairen van de aanvallende partij onder de muren van een belegerde stad of een kasteel gangen aan. De gangen werden aanvankelijk gestut met hout. Op het moment dat er werd aangevallen, staken de belegeraars het hout in brand, zodat de gang én de muren daarboven instortten. Zo kon de stad of het kasteel sneller worden ingenomen. In de veertiende eeuw werd het buskruit uitgevonden en vanaf toen lieten de aanvallers de onderaardse gang ontploffen.

De belegerde partij bleef natuurlijk niet stilzitten, maar groef een tegenmijn, ook wel contremine genoemd. Een contremine werd gegraven in de richting van de mijn van de aanvaller. De verdedigers lieten vervolgens de tegenmijn ontploffen, zodat de mijn van de aanvallers in elkaar gedrukt werd. Het woord contremine werd later 'vernederlandst' tot contramine. De militaire betekenis van in de contramine zijn raakte in de vergetelheid, maar de figuurlijke betekenis 'tegendraads zijn' is nog steeds gangbaar.