Page 19 - OnzeTaal_nov2020_HR
P. 19

beledigend taalgebruik en wat dat ons aan taalweten-  een giftig kreng.’ Sommige scheldwoorden kunnen als
            schappelijke inzichten brengt. Bovendien is (ver)vloe-  vreselijk worden ervaren (kankerlijer), andere zijn vooral
            ken een eeuwenoud fenomeen. Het oudst bekende    grappig (achterlijke gladiool). Verder kun je schelden met
            scheldwoord dateert van drieduizend jaar geleden; het   dieren (kalf, teef), met lijf en leden (lul) of op basis van
            staat op een Babylonisch kleitablet en betekent zoveel   de kenmerken van een bepaalde bevolkingsgroep (bleek-
            als ‘hoerenjong’.                                scheet) – die laatste soort noemen we ‘etnofaulismen’.
               Vooral de afgelopen decennia zijn, door een toename   Kortom: hoe taboerijk ook, er is veel mogelijk in het
            van zelfexpressie en een versoepeling van sociale ta-  Nederlands als je wilt vloeken of schelden.
            boes, vloeken of scheldwoorden steeds zicht- en hoor-
            baarder geworden. Zo gebruiken Amerikaanse auteurs   PIPI EN KAKA
            nu 28 keer meer vloeken en scheldwoorden in romans   Of je nu als volwassene vloekt of niet, de kans is zeer
            dan in de jaren vijftig. Toch betekent die versoepeling   groot dat je het als kind in elk geval hebt uitgeprobeerd.
            niet dat er helemaal geen taboe meer heerst op beledi-  Geen kind lijkt eraan te ontsnappen: de ‘vuilewoorden-
            gend taalgebruik. Als ik de cursisten vraag of ze zelf wel-  fase’. Die wordt ingezet vanaf een jaar of drie en begint
            eens vloeken of schelden, blijft het muisstil; als ik vraag   met taboewoorden die niet noodzakelijk scheld- of
                                                             vloekwoorden zijn – veelal gaat het om een eindeloze
       Met gelijkgestemden iets                              herhaling van woorden als pipi en kaka. Als kinderen
                                                             ouder worden, pikken ze ook het taboerijke vloeken en
       stiekems doen, zoals verboden                         schelden redelijk snel op. De universiteit van Illinois
                                                             onderzocht in 2013 de taboetaal bij kinderen tussen één
       woorden gebruiken, schept                             en twaalf jaar. De onderzochte één- tot tweejarigen
                                                             beschikten in totaal over ongeveer tien taboewoorden,
       een band.                                             bij de zeven- tot achtjarigen was dat aantal al vervijf-
                                                             voudigd. Elf- tot twaalfjarigen klokten tot slot af op een
                                                             dikke honderd ‘lelijke woorden’. Niet alleen het aantal
                                                             scheldwoorden, ook de intensiteit ervan – de ‘scheld-
            welk lelijks ze ánderen al hebben horen gebruiken, gaan   schade’ – nam toe: van poop (‘kaka’), stupid (‘stomme-
            alle vingers de lucht in – op die van Samim na dan.  rik’) en butt (‘kont’) bij één- tot tweejarigen, via stupid,
               Toch lijkt Samim te ontspannen. Hij en zijn mede-   oh my God! en shit (de ‘vloekvariant’ van het kinderlijke
            cursisten noteren ondertussen ijverig kernwoorden:   poop) bij zeven- tot achtjarigen, tot de ‘volwassener’
            vloeken, scheldwoorden, taboewoorden, schuttingtaal ... Ik   vloeken fuck, shit en damn (‘godverdomme’) bij de elf-
            gebruik vloeken als een parapluterm om verschillende   tot twaalfjarigen.
            beledigende of vulgaire taaluitingen te bundelen. In zijn      Waarom lijkt vloeken bij het jonge grut onvermijde-
            boek Krachttermen: scheldwoorden, vervloekingen, verwen-  lijk? Zelfstandig worden is je grenzen verleggen en
            singen, beledigingen, smeekbeden en bezweringen uit 2008   door taboetaal uit te testen, leer je gauw hoe rekbaar
            maakt Piet van Sterkenburg een onderscheid tussen    die grenzen zijn – dat is de geruststellende uitleg van
            verschillende soorten beledigend taalgebruik. De onder-  pedagogen. Bovendien zijn vloeken en scheldwoorden
            verdeling tussen vloeken en scheldwoorden is de be-  excellente aandachtstrekkers: roep ‘shit!’ en je ouders
            langrijkste.                                     hebben je zó gehoord. Voor de allerjongsten zijn taboe-
                                                             woorden woorden als alle andere: ze pikken ze op en
            ZELFVERWENSINGEN                                 herhalen ze – dat hoort bij de natuurlijke taalverwer-
            Vloeken zijn krachttermen waarmee je anderen geen   ving. Als kinderen ouder worden, dan vinden ze het
            kwaad berokkent. Het zijn krachttermen met een ‘ego-  vooral voor zichzelf grappig om ‘verboden woorden’ uit
            centrische functie’, waarmee je sterke emoties kunt af-  te spreken. Tegen de tijd dat kinderen tieners zijn, ken-
            reageren, zoals angst (‘Shit, ik had die auto niet zien ko-  nen ze ook het beledigende effect van scheldwoorden.
            men!’), kwaadheid (‘Fuck, wéér mijn sleutel vergeten!’)      In zijn boek In Praise of Profanity legt Michael Adams
            of extreme verbazing (‘Kut, gaat Dumoulin écht de Giro   uit dat vloeken de relatie tussen ouder en kind boven-
            winnen?’). De leenwoorden fuck en shit, en het inheemse   dien kan versterken: met gelijkgestemden iets stiekems
            woord kut, zijn min of meer moderne vloeken; traditio-  doen, zoals verboden woorden gebruiken, schept een
            nelere vloeken roepen God of een andere hoge macht in.   band. Als ouder schelden terwijl je kinderen luisteren,
            Als je ze op jezelf betrekt, dan zijn het ‘zelfverwensin-  wijst erop dat je je kinderen vertrouwen schenkt: ‘Ssst,
            gen’. Zo betekent godverdomme eigenlijk ‘God verdoeme   niet op school herhalen!’
            mij’. Als je vloeken vermomt om Gods naam niet ijdel te
            gebruiken, noemen we ze ‘bastaardvloeken’ of ‘vloek-  BEPERKING
            verzachters’: in Vlaanderen is nondedju, een verbastering   Woorden waarvoor je je kind tegenwoordig zou berispen,
            van au nom de Dieu, populair; in Nederland is bijvoor-  zijn niet altijd zo schadelijk geweest. Een voorbeeld van
            beeld potjandorie een vermeend onschadelijkere variant   een woord dat in twee generaties tijd van wetenschappe-
            van godverdomme. Wie precies het tegenovergestelde    lijk-neutrale term tot schurend taalgebruik is geëvolu-
            beoogt, maakt gebruik van ‘stapelvloeken’ of ‘vloekver-  eerd, is (rand)debiel. Met debiel benoem je als onaardige  
            sterkers’, zoals het Belgisch-Nederlandse godverdomme-
            miljaardenondedju.
               In tegenstelling tot vloeken zijn scheldwoorden                                                    ONZE TAAL 2020  —  11
            krachttermen met een ‘sociaal-distantiërende functie’:
            je zet jezelf af tegen een ander en je kwetst een ander
            doelbewust. Ook daar blijkt het Nederlands creatief en
            soepel. Er zijn scheldwoorden waarmee je mannen of                                            Illustratie: Matthijs Sluiter
            vrouwen rechtstreeks raakt (klootzak, kalf), en venijnige
            persoonsomschrijvingen om te roddelen over mensen:
            ‘Hij is een laffe scheefpoeper (‘vreemdganger’) en zij                                              19
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24