Page 16 - OnzeTaal_nov2020_HR
P. 16

domein van het ‘profane’, met helemaal bovenaan de      “Ik kreeg een oor voor accenten. In Zeeland merkte ik
            wetenschap en onderaan het platste van het platste,   hoe het Zeeuws vervlaamste naarmate je in zuidelijke
            stelt hij tegenover het ‘heilige’, datgene wat je met ont-  richting afzakte. En als ik bij mijn Gelderse tante logeer-
            zag en vrees tegemoet moet treden. Iets wat de oermens   de, hoorde ik hoe de taal veranderde naarmate je dichter
            al deed wanneer hij een schaap met vijf poten of twee in   bij de Duitse grens kwam. Het is overigens schandelijk
            elkaar verstrengelde bomen zag. Je zou de toenemende   hoe we onze taal laten verarmen door deze dialecten te
            verwarring van deze tijd kunnen toeschrijven aan de   laten verdwijnen. De regionale zenders krijgen steeds
            massacultuur, de commercie, het ontbreken van een   minder zendtijd.”
            overkoepelend verhaal. Door alle tegenstrijdige verhalen   Taalgevoel speelt een grote rol in uw werk. Zo laat u in
            en meningen wordt wat Van der Leeuw ‘logos’ noemt    uw laatste voorstelling premier Ruttes persconferen-
            – de oervorm – verdrongen door de ‘mythos’. Het popu-  tiezin “En dan thuis douchen” tot hilariteit van het
            lisme speelt daar gretig op in.”                 publiek als een mantra terugkeren. Waarom werkt
            Welke rol speelt taal hierin?                    zoiets?
            “Het is als de spraakverwarring van de toren van Babel:   “Het zijn zinnen die de structuur van ons denken bloot-
            zolang je allemaal bezig bent met het fundament, zit je   leggen. Toen we aan het begin van de covid-crisis men-
            op hetzelfde niveau. Maar als je op de vijfde verdieping   sen vertwijfeld met pillen en infusen begonnen te be-
            bent en onderaan staat alweer een nieuwe generatie –    handelen, moest ik terugdenken aan wat regisseur Jos
            en dan komen er door de eeuwen heen ook nog altijd   Stelling zei op de set van zijn film De illusionist, die geba-
                                                             seerd was op mijn voorstelling De tragiek. Ik had vanaf
       “Het onderscheid dat Van der                          zes uur in de ochtend met twee figuranten eindeloos zit-
                                                             ten duimen draaien in een snackbardecor, wachtend tot
       Leeuw maakt tussen ‘weten’ en                         we gingen filmen. Om half twee lagen er ineens een paar
                                                             frikandellen in de olie te pruttelen. Ik vroeg Jos: ‘Gaan
       ‘verstaan’ is nog altijd actueel.”                    we beginnen?’, waarop hij de inmiddels bij ons thuis
                                                             gevleugelde woorden sprak: ‘Nee, maar dan gebeurt er
                                                             tenminste iets.’ Die journaalbeelden van de ic’s waren
                                                             ook zo’n bezwering: als we ergens naar kunnen kijken,
            nieuwkomers bij die de taal óók moeten leren –, dan   dan hebben we het idee dat er niet wordt stilgezeten.”
            struikelt het hele ideaal van tot aan de hemel bouwen in   Hoe komen we weer bij die onschuld?
            no time op de taal. Met onze zesentwintig letters kun je   “Door in te zien dat inhoud en vorm één zijn. Het trucje
            een oneindig aantal woorden maken en van die woorden   dat we vaak toepassen, is dat we kiezen door een twee-
            weer ontelbare zinnen. En daar beginnen de problemen:   deling te maken: goed - kwaad, mooi - lelijk, en dus ook
            je hebt onderwerp en gezegde; er zijn idioom, grammati-  vorm - inhoud. De vorm als leidend principe is sinds de
            ca, metaforen, context …”                        negentiende eeuw steeds meer in onbruik geraakt. We
               “Toen ik als elfjarige met mijn school-Frans de eerste   worden nu opgevoed met het idee: het gaat om de in-
            pagina van een Franstalige kinderbijbel probeerde te   houd. Maar je kunt nooit bij de inhoud komen als de
            vertalen, ervoer ik voor het eerst dat enorme gewicht.    vorm niet klopt. Het is ook de basis van mijn werk als
            Al na twee zinnen was ik de kluts kwijt. Alleen grondige   performer: laten zien dat alles naast elkaar staat; dat de
            kennis van de vorm, de grammatica en vooral de uitzon-  mens goed én slecht kan zijn, iets zowel mooi als lelijk.”
            deringen bepaalt of je een idioom beheerst. In bredere      “Of neem mijn grootmoeder, die thuiskwam met de
            zin geldt dat voor alles: ieder fenomeen heeft een eigen   mededeling dat ze een ‘complete neger’ had gezien in
            context en geschiedenis.”                        een tijd waarin mensen hun allereerste confrontatie met
            Hoe ging dat toen u eind jaren zeventig met ‘Dutch   het fenomeen hadden, en er dus nog geen negatief oor-
            Hope’ in Engeland voet aan de grond probeerde te
            krijgen?
            “Daar bleek alleen al een woord als table in een andere
            taalomgeving te staan dan ons Nederlandse tafel. De   De keuzetekst van Freek de Jonge
            plek waar het meubel heeft gestaan en de mensen die
            eraan hebben gezeten bepalen de gevoelswaarde. En bij   De keuzetekst van Freek de Jonge komt uit Inleiding
            de grap: ‘Why don’t you close your roads at eleven and   tot de theologie door dr. G. van der Leeuw, uit 1935:
            drink on the left side?’ lachten alleen de Nederlanders
            in de zaal. Chauvinisme speelde ook een rol; je neemt   De primitieve mensch kent iets, wanneer hij het
            toch je eigen, boerenlullige beschaving en cultuur met    heeft gedanst. Zingende en zich bewegende leeft
            je mee. Als ik me goed verdiept had in de taal, had het   hij zich in het rhytme van de dingen in. Zoo danst
            misschien wat kunnen worden, maar daar was ik te     hij de jacht, den oorlog, de liefde, de beweging van
            ongeduldig voor.”                                    de sterren, de schepping. Hij ‘ageert’ die, nadat hij
                                                                 ze gezien heeft: nu kent hij ze en vindt naam en
            ACCENTEN
                                                                 beheersching. Aanvankelijk en ook wezenlijk zijn
      ONZE TAAL 2020  —  11  ‘taalomgevingen’: in Friesland, de Zaanstreek en    te vinden (…).
                                                                 de grenzen tussen ‘wetenschap’ en kunst moeilijk
            Tot uw achttiende woonde u in maar liefst drie
            Zeeland.
                                                                    Nu spiegelt zich het Woord, dat het resultaat

            “Op mijn zevende sprak ik beter Fries dan Nederlands.
                                                                 der wetenschap is, in de handeling van het weten
                                                                 zelf dubbel weer: als mythos en als logos. Beiden
            Toen we naar de Zaanstreek verhuisden, wilde mijn va-
            der niet dat we dat zangerige Zaans overnamen. Maar als
                                                                 zijn ‘woord’, maar ze zijn het op verschillende
            zevenjarige hoor je er in Zaandam niet bij met je Friese
                                                                 binnen – de eerste naar de concrete wereld, die
            tongval, dus neigde ik naar aanpassen, al wilde ik het
                                                                 wordt gezien, – de tweede naar de handeling
            niet forceren omdat je daarmee door de mand valt. Dus   wijze. De Mythos wijst naar buiten, de Logos naar
            als ze ‘dug!’ riepen, groette ik toch maar terug met ‘tot   die wordt beleefd.
    16      ziens!’”
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21