Tot ver in de twintigse eeuw werd met name in dit soort zinnen afgekeurd. Het mocht oorspronkelijk alleen gebruikt worden in zinnen als: ‘Het hele bedrijf heeft hard gewerkt, met name de afdelingen Voorlichting en Acquisitie’ en ‘De minister kreeg veel kritiek, met name van Pechtold en Gesthuizen.’ Na met name moesten er dus echt namen worden genoemd.

Tegenwoordig hebben de meeste taalgebruikers geen moeite met met name in de betekenis ‘vooral’. Alle hedendaagse woordenboeken vermelden deze betekenis bij met name. Let er wel op dat er niet te vaak met name in een tekst sluipt; als stopwoord kan het ergernis opwekken.

Blij met deze uitleg?

Met een donatie van € 5 steun je Onze Taal. Bedankt!

Toch nog een vraag?

Onze taaladviseurs staan elke werkdag voor je klaar.

Stel hier je vraag

‘Met name’ betekende ooit letterlijk ‘met de naam’. Bijvoorbeeld “Hij bracht het onder de aandacht van de voorzitter, met name Jansen” – daar is bedoeld dat de voorzitter de naam Jansen had en heeft het niet de bijklank ‘vooral, in het bijzonder’. 

Later kreeg het meer een uitbreidende betekenis, zoals in de zin: ‘Sommige mensen stemden tegen, met name Jansen en De Jong’, of: ‘Het hele bedrijf heeft hard gewerkt, met name de afdelingen Voorlichting en Acquisitie’. En nog weer later kreeg het de betekenis ‘vooral, in het bijzonder’.