Wat is juist: een tijdlang (één woord) of een tijd lang (twee woorden). Bijvoorbeeld in: ‘Woensdag heeft het tramverkeer een tijd( )lang stilgelegen’?
Officieel moet een tijd lang los geschreven worden.
In de officiële woordenlijst van 2015 staat een tijdlang. Op de website van de officiële spelling is dat rond 2020 echter veranderd in een tijd lang. Wat ons betreft is een tijdlang nog steeds goed te verdedigen. Het is een vaste combinatie met de betekenis ‘gedurende een bepaalde tijd, enige tijd’. Vaste combinaties groeien vaker aan elkaar. Bovendien komt een tijdlang vaak voor. Een paar voorbeelden:
- Hij woonde een tijd lang in Italië.
- Hij woonde een tijdlang in Italië. (alternatief)
- Een tijd lang had ik niet in de gaten wat er speelde.
- Een tijdlang had ik niet in de gaten wat er speelde. (alternatief)
- Ik zit al een tijd lang te wachten op meer informatie.
- Ik zit al een tijdlang te wachten op meer informatie. (alternatief)
Het voordeel van de spelling een tijd lang is dat vergelijkbare combinaties als een leven lang, een uur lang en een jaar lang ook uit losse woorden bestaan. Een tijd lang loopt daar nu mee in de pas.
Dagenlang, eeuwenlang, tijdenlang
Combinaties met een meervoudige tijdsaanduiding en lang schrijf je altijd aan elkaar. Bijvoorbeeld:
- dagenlang
- decennialang
- eeuwenlang
- generatieslang (*)
- jarenlang
- maandenlang
- minutenlang
- secondelang, secondenlang (volgens de officiële spelling is alleen secondelang goed)
- tijdenlang
- urenlang
- wekenlang
* Generatieslang moet officieel aan elkaar geschreven worden. Toch staat dit enigszins vreemd, omdat je aan een slang kunt denken. Ook generaties-lang (met streepje) ziet er raar uit. Wat ons betreft is er weinig op tegen om generaties lang te schrijven, zoals in: ‘Onze familie heeft generaties lang in dat huis gewoond.’
Blij met deze uitleg?
Met een donatie van € 5 steun je Onze Taal. Bedankt!