Is het apocriefe of apocrieve?

Daarmee is apocrief - apocriefe wel een uitzondering. Andere bijvoeglijke naamwoorden die op -ief eindigen, krijgen in afleidingen wel een v: naïef - naïeve, actief - actieve, vief - vieve, enz.

Apocrief (‘niet erkend, niet geloofwaardig’) is een uit het Grieks geleend woord. Het komt van apokruphos, dat 'verborgen' betekent. In woorden die uit het Grieks afkomstig zijn, blijft de f behouden in het meervoud of bij verbuiging. Vergelijkbare woorden zijn fotograaf - fotografen, hiëroglief - hiërogliefen, filosoof - filosofen en amorf - amorfe.

Het woord komt veel voor in de context van de Bijbel: sommige geschriften worden weleens als Bijbelboek aangeduid, maar worden door de Kerk niet als gezaghebbend erkend. Deze boeken worden de apocriefe boeken of kortweg de apocriefen genoemd. Daarnaast heeft apocrief de wat algemenere betekenis ‘niet autenthiek, ongeloofwaardig’, zoals in: ‘Dat is een apocrief verhaal.’