Hoe noem je het &-teken?
Het &-teken is een ampersand. Dit spreek je uit als ‘ampursant’, met de klemtoon op de eerste óf laatste lettergreep. Ook de termen et-teken en en-teken komen voor.
Het teken & is een gestileerde weergave van het Latijnse woord voor ‘en’: et. De letters e en t zijn hierin samen verkort en verstrengeld weergegeven als &. Het teken betekent dus letterlijk ‘en’.
De benaming ampersand komt uit het Engels. Dat woord verscheen in de jaren zeventig en tachtig van de twintigste eeuw ook in het Nederlands, eerst in het jargon van typografen en drukkers, later ook daarbuiten. Ampersand staat sinds 1992 in de Dikke Van Dale.
Als je op het tabblad ‘Achtergrond’ klikt, vind je meer informatie over de herkomst van die benaming én van het &-teken zelf.
Blij met deze uitleg?
Met een donatie van € 2 steun je Onze Taal. Bedankt!
Toch nog een vraag?
Onze taaladviseurs staan elke werkdag voor je klaar
Bel 085 00 28 428(gebruikelijke belkosten, geen extra kosten)
Of stel je vraag via social media of per mail
Oorsprong van het woord ampersand
Het woord ampersand heeft een bijzondere geschiedenis. Lange tijd moesten kinderen op Engelstalige scholen bij het opzeggen van het alfabet aan het eind óók het &-teken noemen. Dat deden ze met de woorden ‘... and per se and’. Het opzeggen van het alfabet eindigde in het Engels dus met ‘ ... X, Y, Z, and per se and’. Met de toevoeging per se (Latijn voor ‘op zichzelf’) werd bedoeld dat het om het téken (de &) ging, en niet om het wóórd and (‘en’).
Die slotwoorden ‘... and per se and’ gingen een eigen leven leiden. Zo ontstond in de loop van de tijd het idee dat het ging om een woord ampersand, dat de aanduiding was voor het &-teken. Dat gebeurde vermoedelijk al aan het begin van de negentiende eeuw.
Oorsprong van het teken &
Het teken & is een gestileerde combinatie van de letters e en t (of E en T). In sommige lettertypes zie je die letters nog wat duidelijker terug. Het is al eeuwen in gebruik: de eerste drukkers, in de vijftiende eeuw, maakten er al veelvuldig gebruik van. Het teken is in elk geval al uit handschriften uit de achtste eeuw bekend, en gaat misschien zelfs terug tot de Romeinse tijd.
Blij met deze uitleg?
Met een donatie van € 2 steun je Onze Taal. Bedankt!
