revelatie

Citaat

“Het moment waarop ik als kind mocht leren lezen en schrijven heb ik als revelatie ervaren. (...) Vanaf mijn negende schreef ik bijna dagelijks brieven en verhaaltjes aan mijn oudere zus die in de stad op kamers zat. Van jongs af aan had ik die droom: schrijver worden.”
(Bron: “Ik hou niet van niksige woorden”. Gesprek met Griet Op de Beeck, schrijfster van het Boekenweekgeschenk – Jan Erik Grezel, Onze Taal, februari/maart 2018)

Betekenis

openbaring, ontdekking

Uitspraak

ree-vuh-la-(t)sie

Woordfeit

Het woord revelatie werd in het Nederlands aanvankelijk alleen in godsdienstige zin gebruikt, voor ‘goddelijke openbaring, ingeving van een goddelijke waarheid’. De mystieke dertiende-eeuwse schrijfster Hadewijch gebruikte het bijvoorbeeld al (“godlike revelacien”). Later kreeg het de algemenere betekenis ‘ontdekking, openbaring’. Ook een persoon kan een revelatie zijn, bijvoorbeeld een sporter die als veelbelovend wordt gezien.

Revelatie komt (al dan niet via het Frans) van het Latijnse revelatio, dat is afgeleid van het werkwoord revelare ‘onthullen, openbaren’. Dat werkwoord bestaat uit het voorvoegsel re-, dat hier ‘ont-’ betekent, en velare ‘omhullen, bedekken, verhullen’, dat zelf weer is afgeleid van velum ‘doek, zeil’.