flamboyant

Citaat

“Halverwege de jaren tachtig ging Eastenders van start, de Londense tegenhanger van het veel oudere Coronation Street dat zich in Manchester afspeelt. Barbara Windsor was als geen ander geschikt voor de hoofdrol, maar de producenten wilden een kans geven aan onbekend acteertalent. Tien jaar later kreeg ze alsnog de kans en greep deze met beide handen. De flamboyante manier waarop ze Peggy speelde leverde haar meerdere onderscheidingen op.”
(Bron: EastEnders-actrice Barbara Windsor overleden – Patrick van IJzendoorn, De Morgen, 11 december 2020)

Betekenis

vlammend, temperamentvol

Uitspraak

[flam-bwa-jant] of [flam-bo-jant]

Woordfeit

Flamboyant betekent letterlijk ‘vlammend’. Dit Franse woord hoort bij flamboyer ‘vlammen’. Dat werkwoord is afgeleid van het Oudfranse woord flambe of flamme, dat ‘vlam’ betekent en zelf weer een Latijnse oorsprong heeft.

De huidige figuurlijke betekenissen van flamboyant, ‘vurig’ en ‘hartstochtelijk’, worden zowel gebruikt voor iemands karakter als voor de persoon zelf. De net iets minder positieve bijklank die het woord voor sommigen heeft, namelijk ‘opzichtig (in kleding)’, ‘overdreven uitbundig’, is waarschijnlijk beïnvloed door het Engelse gebruik van flamboyant.

Een heel specifiek gebruik van flamboyant is te vinden in de combinatie flamboyante gotiek. Daarmee wordt de laatste ontwikkelingsfase van de gotische bouwkunst in Frankrijk bedoeld, waarin veel met vlamvormige elementen werd gewerkt.