epitaaf

Citaat

“Jaren was de epitaaf van Anna van Meerten-Schilperoort verscholen achter een preekstoel. Vanaf zaterdag is het prachtige monument ter nagedachtenis van de bekende Goudse weer te zien voor het publiek.”
(Bron: Verborgen schat weer zichtbaar in Sint-Jan – Marianka Peters, Goudse Post, 25 oktober 2018)

Betekenis

grafschrift; grafsteen

Uitspraak

[ee-pie-taaf]

Woordfeit

Het woord epitaaf duidt meestal een grafschrift aan: een opschrift op een grafsteen of grafmonument. Maar het woord kan ook de grafsteen of het grafmonument zelf aanduiden.

Epitaaf komt via het Latijnse epitaphium van het Oudgriekse epitaphios. Dat betekende eigenlijk ‘horend bij een begrafenis’: het is gevormd op basis van de woorden epi ‘op, bij’ en taphos ‘graf, begrafenis’. In de Oudheid werd er meestal een toespraak bij een begrafenis, een lijkrede, mee bedoeld. In het Nederlands is de betekenis vernauwd tot een korte tekst op het graf zelf, of dus de steen waar die tekst op staat.