Wat is een vuurproef en waar komt dat woord vandaan?

Het beeld van de vuurproef is al antiek. Er bestaan verschillende vormen van, maar steeds gaat het letterlijk om iets wat met vuur 'geproefd' (getest, bewezen) wordt. In het Groot Uitdrukkingenwoordenboek (2006) van Van Dale is er het volgende over te lezen:

de vuurproef doorstaan, een zware proef doorstaan die beslist of je ergens geschikt voor bent. De uitdrukking kan een herinnering zijn aan het middeleeuwse godsoordeel, waarbij een beschuldigde zijn hand in het vuur moest steken, gloeiende kolen moest dragen, door het vuur moest lopen en dergelijke. Bleef hij ongedeerd, dan was hij onschuldig. Maar de uitdrukking is pas in 1821 voor het eerst aangetroffen, en men kan ook denken aan allerlei tests waarmee men producten op hun degelijkheid beproefde. Zo onderwierp men al in de middeleeuwen het goud aan een vuurproef.

Zie verder ook de wat gedateerde maar wel goede uitleg in het klassieke spreekwoordenboek van Stoett.

Het woord vuurdoop duidt iets anders aan: je eerste openbare optreden, bijvoorbeeld als spreker, zanger, atleet, etcetera.