Waar komt iets blauwblauw laten vandaan en wat betekent het? 

Als je iets blauwblauw laat, dan laat je het zitten; je spreekt er niet meer over en doet alsof het niet is gebeurd. Een zin als 'Spijbelen wordt op deze school niet blauwblauw gelaten' betekent dus: 'als een leerling spijbelt, zien we dat op deze school niet zomaar door de vingers'. Ook zinnen als 'Wat je ermee doet, laat me blauwblauw' komen weleens voor; daarmee wordt dan bedoeld: 'het kan me niet schelen wat je ermee doet'. 

Blauw had vroeger de negatieve figuurlijke betekenissen 'onbetekenend' en 'onduidelijk'. Blauw blauw laten betekende 'wat niet duidelijk is, onopgehelderd laten'. Je moest het namelijk lezen als: 'wat blauw is, blauw laten'. Van daaruit ontstonden de betekenissen 'laten rusten' en 'er niet meer over spreken'. Zo schreven Betje Wolff en Aagje Deken in 1793: "Wim lief, ik zou maar blaauw blaauw laaten, met Dominé: … al dat gedisputeer maakt maar heete hoofden." Uit blauw blauw laten ontstond de uitdrukking iets blauwblauw laten. Het Woordenboek der Nederlandsche Taal (deel II, 1903) noemt deze nieuwe variant "eigenlijk onjuist", maar geeft daarbij al aan dat het de gewone vorm is geworden.