Er de kantjes vanaf lopen betekent ‘niet je best doen’, ‘zo min mogelijk uitvoeren (en daardoor slecht werk leveren)’, ‘lui/passief zijn’. Vroeger was er ook een variant van deze uitdrukking gangbaar: langs (of: op) de kantjes lopen.

Er de kantjes vanaf lopen gaat terug op het beeld dat luie mensen als het ware ‘om het werk heen lopen’: ze ontwijken datgene wat er moet gebeuren en blijven het liefst ‘aan de kant’ toekijken. Deze onwil om aan te pakken werd uitgelegd als gemakzucht en luiheid. Zo kreeg er de kantjes vanaf lopen zijn negatieve betekenis, net als er met de pet naar gooien en je ergens met een jantje-van-leiden van afmaken.