2005: het derde Groene Boekje
Media verzetten zich
Na de spellingwijziging in 1995 liet de Nederlandse Taalunie weten dat het Groene Boekje voortaan elke tien jaar zou worden herzien. De woordenlijst moest immers steeds worden geactualiseerd. De Taalunie beloofde dat er aan de regels niet meer zou worden gesleuteld: die zouden blijven zoals ze in 1995 waren.
Maar bij het eerste Groene Boekje dat ná 1995 verscheen, in 2005, zijn er toch weer regels veranderd en nieuwe regels toegevoegd. Het nieuwe Groene Boekje dat in oktober 2005 verscheen, kende aangepaste regels voor het hoofdlettergebruik, enkele nieuwe regels voor het aaneenschrijven van woorden en in de tussen-n-regels werd de paardebloem-uitzondering geschrapt. In 1995 was paardebloem officieel juist op grond van een uitzonderingsregel, maar in 2005 besloot de Taalunie deze uitzonderingsregel af te schaffen.
Media besluiten witte spelling te volgen
In december 2005 lieten de media weten dat zij het Groene Boekje van 2005 niet zouden volgen. Ze waren van mening dat de nieuwe spelling te technisch en vooral te onlogisch was. Zo is het sinds 2005 cao-overleg naast VUT-premie, Suikerfeest naast kerstfeest, 24-jarige naast 24 uursservice en reïncarnatie naast re-integratie.
Het Genootschap Onze Taal had in 1998 zelf een spellinggids uitgebracht: de Spellingwijzer Onze Taal, in de praktijk ‘het Witte Boekje’ genoemd, vanwege het witte omslag. Begin oktober 2005 had het genootschap in het tijdschrift Onze Taal al laten weten dat het de handen vrij wilde houden bij het voorbereiden van de volgende druk van het Witte Boekje. Het genootschap wilde zelf rustig bekijken welke wijzigingen uit 2005 verbeteringen waren, en welke niet. In december 2005 liet het genootschap via een persbericht weten begrip te hebben voor het verzet van de media tegen de nieuwe spellingregels. Zo kwamen de ‘dissidente media’ en het Genootschap Onze Taal met elkaar in contact.
De media besloten het Witte Boekje van Onze Taal voortaan als spellingleidraad te hanteren. In de nieuwe druk van het Witte Boekje, dat in 2006 verscheen, zijn de meeste wijzigingen van 2005 niet overgenomen. Bovendien werd de officiële tussen-n-regeling losgelaten; de tussen-n is in het Witte Boekje een vrije kwestie. Uit onderzoek (bijvoorbeeld in 2003) was gebleken dat de regels (vooral de uitzonderingen) van 1995 in de praktijk niet werkten. De officiële regels achter woordparen als ruggengraat en ruggespraak, libellennet en gazelleoog, reuzengestalte en reuzekerel, apenbroodboom en apekool, zinnenprikkelend en zinnespel, koninginnensoep en Koninginnedag, enz. waren voor velen ook na ruim tien jaar nog steeds onduidelijk.
Overigens verschillen het Witte en het Groene Boekje wat betreft de basisregels (voor bijvoorbeeld de werkwoordspelling, het aaneenschrijven van samenstellingen en de spelling van leenwoorden) niet van elkaar. Elders op deze website is meer informatie over de verschillen te vinden.