Wat is een svarabhaktivocaal?
Een svarabhaktivocaal is een uh-klank die je in de uitspraak invoegt tussen twee medeklinkers. Bekende voorbeelden zijn ‘melluk’ (melk) en ‘arrum’ (arm).
De svarabhaktivocaal kun je alleen invoegen in lettergrepen die eindigen op twee medeklinkers waarvan de eerste de l of de r is. Bovendien mag de tweede medeklinker geen t- of s-klank zijn. Dus: ‘werruk’, ‘dorrup’, ‘halluf’, en ‘hellup’ zijn gebruikelijk, maar hals wordt niet ‘hallus’, held wordt niet ‘hellud’ en milt wordt niet ‘millut’.
Niet iedereen vindt het invoegen van de svarabhaktivocaal acceptabel (‘netjes’), maar de uitspraakwoordenboeken geven de klank gewoon weer. Het is in de alledaagse spreektaal heel gewoon deze klank in te voegen - we doen het allemaal.
Waar komt de naam svarabhaktivocaal vandaan?
Het woord svarabhakti is Oudindisch. Svara betekent ‘geluid, stem, klank, klinker’ en bhakti betekent ‘deel, verdeling, scheiding’: ‘verdeling/scheiding in een woord door een klinker’. Het woord is in de eerste decennia van de twintigste eeuw in gebruik gekomen in de taalkunde. Een andere term die je weleens tegenkomt is sjwa-insertie.
Blij met deze uitleg?
Met een donatie van € 5 steun je Onze Taal. Bedankt!
