Wat is juist: reuzekerel of reuzenkerel?

Het is mogelijk om met het al dan niet schrijven van de n een betekenisonderscheid uit te drukken: een reuzekerel is iemand die erg aardig is, een toffe of geweldige vent; een reuzenkerel is een erg grote man. In het laatste geval gaat het om een samenstelling met het woord reus: het is een kerel als een reus.

Reuze

Reuzekerel ligt voor de hand wanneer reuze een voorvoegsel is met de figuurlijke betekenis ‘geweldig’, ‘enorm’. Dit gebruik van reuze zien we ook in woorden als reuzefeest, reuzehonger, reuzekans, reuzemop, reuze-idee, enz.

Ook als los bijvoeglijk naamwoord is reuze zonder n: ‘De keuze is reuze!’ Als het versterkende reuze niet voor een zelfstandig naamwoord staat maar voor een bijvoeglijk naamwoord, is het ook goed mogelijk om het los van elkaar te schrijven: ‘Dat huis staat reuze scheef.’

Reuzen

In woorden waarmee bedoeld is dat iets of iemand heel groot is (in zijn soort), is de tussen-n verplicht in de officiële spelling. Het gaat daarbij vaak om dieren of planten, maar het kan ook op andere woorden betrekking hebben: reuzenberenklauw, reuzenhaai, reuzenpanda, reuzenhuis, reuzensprong – en dus ook reuzenkerel als het om een boom van een vent gaat. De officiële regel voor de tussen-n luidt namelijk: als het eerste deel alleen een meervoud heeft op -en (en niet ook op -es) schrijf je in principe een tussen-n in de samenstellingen met dat eerste deel. Omdat reus alleen een meervoud reuzen heeft, is het in de officiële spelling reuzenpanda en reuzenkerel.

Er zijn ook woorden waarin het eerste deel letterlijk naar reuzen verwijst, bijvoorbeeld reuzenverhaal (‘een verhaal over reuzen’) en reuzengrot (‘een grot van/voor reuzen’). In zulke gevallen ligt de spelling met tussen-n het meest voor de hand; in de officiële spelling is dit zelfs verplicht.