In België betekent poepen ‘seks hebben’, in Nederland ‘kakken’. Waar komt dat verschil vandaan?

België: pop - poppen - poepen

Poepen in de betekenis ‘seks hebben’ komt in België voor in de spreektaal. Het is een tamelijk grof woord, vergelijkbaar met neuken in Nederland. Het werkwoord komt van pop (het kinderspeelgoed). Daarvan is ooit het werkwoord poppen afgeleid. Dat betekende eerst letterlijk ‘met de poppen spelen’ en ook in het algemeen ‘spelen’.

Die betekenis ontwikkelde zich naar ‘koesteren, strelen, liefkozen’ en in de zeventiende eeuw naar het huidige ‘seks hebben’. Het historische Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT) vermeldt bij poppen: “in het bijzonder in toepassing op den omgang der beide sexen met elkaar, op het minnespel”.

Poppen was lange tijd in België én Nederland in gebruik. In België veranderde de o in poppen in een oe. Mogelijk kwam die oe-uitspraak uit een Vlaams dialect, maar het Franse poupe kan ook van invloed zijn geweest. Dat betekende eigenlijk ‘achtersteven’ (van een schip) en daarna ‘achterwerk, bilpartij’. In België kan poep ook ‘achterwerk’ betekenen: ‘Blijf op je poep zitten!’

In Nederland raakte poppen/poepen in de betekenis ‘seks hebben’ in onbruik, maar in België niet. 

Nederland: poep - poepen

Poepen in de betekenis ‘je behoefte doen’ is afgeleid van poep, dat vroeger ‘scheet’ betekende. Poep was een klanknabootsend woord. Het WNT vermeldt bij poep: “Het geluid poep!, inzonderheid in toepassing op de met geluid gepaard gaande loozing van gassen door de aarsopening; scheet, veest, wind.” Poepen betekende dus eerst ‘scheten laten’. Omdat er bij het doen van je behoefte ook vaak scheten ontsnappen, kreeg poepen de betekenis ‘je behoefte doen’ erbij.

Nederlanders zijn dus in de loop van de tijd poppen/poepen gaan vergeten in de betekenis ‘seks hebben’. In België is juist poepen in de betekenis ‘je behoefte doen’ in onbruik geraakt.