De hedendaagse woordenboeken en spellinglijsten vermelden lelietje-van-dalen. Het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT) geeft zowel lelietje-van-dalen als lelietje-der-dalen. Ook op internet komen beide vormen voor, lelietje-van-dalen wat vaker dan lelietje-der-dalen.

In Heukels’ Woordenboek der Nederlandse volksnamen van planten staat dat het lelietje-van-dalen in veel gedeelten van ons land (vooral in het noorden) lelietje-der-dalen genoemd wordt. Het boek Onze volkstaal voor kruiden en artsenijen (tweede druk, 1978) vermeldt het volgende: “De vroegere Latijnse naam van deze plant [lelietje-van-dalen] was 'Lilium convallium' = 'lelietje der dalen' (...).”

Het gebruik van der (dat ‘van de’ betekent) zou beter aansluiten bij het Franse lis des vallees en het Engelse lily of the valley. Misschien is lelietje-der-dalen daarom ‘eigenlijk’ juister.

Blij met deze uitleg?

Met een donatie van € 5 steun je Onze Taal. Bedankt!

Toch nog een vraag?

Onze taaladviseurs staan elke werkdag voor je klaar.

Stel hier je vraag