Is het ‘Ken je klassieken’ of ‘Ken je klassiekers’?

Het is allebei juist. ‘Ken je klassieken’ is het oudst, maar ‘Ken je klassiekers’ is daarnaast ook heel gebruikelijk geworden. ‘Ken je klassiekers’ heeft een iets bredere betekenis.

Klassieken verwijst naar schrijvers en kunstenaars uit de Oudheid of uit een bepaalde bloeitijd (‘Hooft en Vondel zijn onze voornaamste klassieken’), of naar klassieke werken die van blijvende waarde zijn (‘De Ilias en de Odyssee zijn klassieken.’)

Klassiekers kunnen eveneens klassieke werken zijn, maar ook liedjes, boeken, toneelstukken, enz. die nog steeds worden gezongen, gelezen, gespeeld: ‘André Rieu speelt vooral klassiekers’, ‘De kinderen zijn nog steeds dol op Annie M.G.’s Pluk van de Petteflet en haar andere klassiekers.’ Daarnaast worden sportwedstrijden met een lange traditie aangeduid als klassiekers: ‘Parijs-Roubaix is een wielerklassieker’, ‘Feyenoord-Ajax is een klassieker.’

Het woord klassieker werd overigens nog niet zo heel lang geleden beschouwd als een germanisme, een vertaling van het Duitse Klassiker. De tiende Van Dale uit 1976 keurde het gebruik van klassieker nog af in de betekenis “klassiek nummer (lied, wedstrijd, enz.)”. Sinds 1984 staat klassieker echter zonder afkeurende opmerking in Van Dale; het is een gewoon Nederlands woord geworden.