Erwt wordt uitgesproken als [ert]. Dat er een onhoorbare w na de r staat, heeft te maken met de geschiedenis van dit woord.

Oudere vormen van erwt waren bijvoorbeeld erwete, erweete en arveete, waarin de w (of v) het begin van een nieuwe lettergreep was. Rond de achttiende eeuw werd het woord in de standaardtaal verkort tot erwt; de uitspraak werd nog verder vereenvoudigd tot [ert].

Een van de basisprincipes van het Nederlandse spellingsysteem is dat bij de schrijfwijze van een woord rekening wordt gehouden met vroegere vormen daarvan; dat is de reden dat er in erwt een w staat. Je kunt het enigszins vergelijken met ambt en bedompt: vrijwel niemand spreekt in ambt een b uit of in bedompt een p, maar etymologisch gezien zijn de b en p wel op hun plaats: ambt is een verkorting van ambacht, en bedompt is afgeleid van damp.

De v-achtige klank van erwt mag dan in de standaardtaal verdwenen zijn, in sommige dialecten wordt hij nog uitgesproken; in het Twents en Achterhoeks zegt men bijvoorbeeld [arfte]. Ook in het Duits wordt een tussenletter geschreven: Erbse, maar in de Scandinavische tegenhangers van erwt is die tussenletter verdwenen (Noors ert, Zweeds ärt, etc.), evenals in het Friese eart.

Toch nog een vraag?

Onze taaladviseurs staan elke werkdag voor je klaar

Bel 085 00 28 428 Bel 085 00 28 428

(gebruikelijke belkosten, geen extra kosten)

Of stel je vraag via social media of per mail