Taalgedicht

Het gebeurt niet zo heel vaak, maar soms is er een gedicht dat de taal als onderwerp heeft. En heel soms is er ook een gedicht dat gaat over een deelgebiedje van de taal(kunde), bijvoorbeeld over de etymologie van woorden.

Zo'n gedicht is 'Worry', uit de nieuwe bundel van de Nederlandse dichter K. Michel. Hij begint daarin bij de oorspronkelijke betekenis van het Engelse werkwoord to worry en komt uit bij het Nederlandse wurgen, waarna hij zich (heel toepasselijk) zorgen maakt over de eventuele gevolgen van zijn gedachtelijn.

WORRY

wat een jachthond doet
met een prooi
bijtvast de nek en dan schudden
noemden ze
in engeland in de middeleeuwen
to worry

afkomstig van het oude ‘wyrgan’
ging men het eeuwen later
vooral gebruiken om aan te duiden
wat je met getob en innerlijk
handengewring jezelf aandoet

zo was het spoor afgebogen
en had zich binnenwaarts gekeerd
om problemen problemen
het hoofd te kunnen bieden
the modern way

en ja vrienden – jullie die altijd
druk zijn met schuivende agenda’s
deadlines budgetten kinderkwalen
altijd gehaast slapeloos malend –
ook in ons taalveld was hier
en daar de strekking verschoven

een tak van de betekenis
veranderde via sworga en sorga
in zorgen maken en bezorgd zijn
de andere tak verwant
via het oudfries aan wyrgan veranderde
in het moderne wurgen

niet doen hoor vrienden

 

K. Michel
uit: Te voet is het heelal drie dagen ver

Wie dat wil, kan hier meer gedichten uit Michels bundel lezen. Of lees wat meer over de etymologie van to worry en wurgen.

Kent u meer gedichten waarin taal of taalkunde een rol speelt? Laat het ons weten in een mail. Of laat hieronder een reactie achter.