K. Schippers en de taal

12 augustus 2021 is schrijver-dichter K. Schippers (pseudoniem van Gerard Stigter) overleden (NOS). Hij was ongeneeslijk ziek. Schippers was eind jaren vijftig een van de oprichters van het beroemde tijdschrift Barbarber en publiceerde sinds begin jaren zestig een lange lijst titels — poëzie, romans en beschouwend werk. Hij won onder meer de Libris-prijs en de P.C. Hooftprijs.

In zijn latere boeken ging het vaak over de taal en hoe die zich verhoudt tot de werkelijkheid, met als centrale vraag ‘Als er geen taal zou zijn, wat gebeurt er dan met de werkelijkheid?’ Onze Taal interviewde hem in 2003 naar aanleiding van het verschijnen van Zilah, een speels en wonderlijk boek waarin het titelpersonage eigenaar wordt van ‘De Nederlandse taal’. Lees het interview hier.

We vroegen Onze Taal-columnist Ronald Snijders, die eerst bewonderaar was van K. Schippers en later met hem bevriend raakte, om een portret in woorden.

Bij de verdwijning van K. Schippers

Voor wie er oog voor heeft is er overal spektakel
Het variété speelt zich af op iedere hoek van de straat
En in onvermoede uithoeken van je geest
Maken herinneringen zich op
Om weer in stelling gebracht te kunnen worden
Tijd en ruimte kun je opheffen
Je bepaalt zelf wel hoe het leven moet zijn
Er is weinig voor nodig
Hoe een stoel in de kamer staat
In de dode hoek van de werkelijkheid
Daar begint de poëzie
Je weet niet beter
Denk je aan de stoel, zie je de kamer
Je kunt de stoel wel uit de kamer halen
Maar je haalt de kamer niet uit de stoel
Of misschien toch wel?
Als je de vanzelfsprekendheid niet meer vanzelf laat spreken
Is ineens van alles mogelijk
In een niet-aflatende verwondering over het alledaagse
Romans, gedachten, gedichten, essays, kunstbespiegelingen
Steeds vaker een mengvorm daarvan
Hij voelde zich tegenover een enorme overvloed geplaatst
‘Ik kan maar een stipje laten zien’
In een voortdurend pleidooi voor het geringste
Onophoudelijk nieuwsgierig
Wie met hem in aanraking kwam maakte het als vanzelf mee
‘Nou wat een toeval’
‘Een mooie samenloop van omstandigheden, vind je niet’
‘Kijk nou eens, dit krijgen we nu gewoon cadeau’
Het zat in zijn wezen, en het zit in zijn werk
Het leven is een spel
We zitten in een doorlopende voorstelling
Stel je toch eens voor
Nou lijkt het net alsof
Dit is toch wel het toppunt

K. Schippers blijft
Gerard is vertrokken
Het missen
Begonnen
Wij blijven achter met een overvloed

- Ronald Snijders