Een woord uit elk jaar
epibreren (1954)
werkwoord
De schrijver Simon Carmiggelt (1913-1987) beschrijft in zijn verhaal ‘Het woord’ uit de bundel Ping pong (1954) een gesprek dat hij voerde met een ambtenaar, toen hij een rapport bij hem ging ophalen. De ambtenaar stelde vast dat het bijna klaar was, en zei: “We moeten het alleen nog even epibreren.” Op de vraag van Carmiggelt wat epibreren betekende, antwoordde de ambtenaar: “Het betekent eigenlijk niets. Het is gewoon maar een woord. Ik heb het zelf verzonnen. Op een dag was er een lastige heer aan het loket die ons haast wilde laten maken met een kwestie, die zijn tijd moest hebben. Ik zei: ‘Meneer, u hebt groot gelijk, maar geef ons nog een weekje om de zaak te epibreren.’ Het woord kwam vanzelf uit mijn volheid te voorschijn. En het werkte uitstekend: de man ging getroost heen.” Het woord is opgenomen in Van Dale, met de betekenis ‘niet nader aan te geven werkzaamheden verrichten waarvan men de indruk wil wekken dat ze belangrijk zijn’.