Waarom noemen we het @-teken ook weleens apenstaartje?

Het @-teken lijkt in Nederlandse ogen kennelijk op een aapje met een opvallende staart. Wat vast heeft meegeholpen, is dat de a de beginletter van het woord aap is.

Ook in andere talen heeft het @-teken een bijnaam. In Duitsland spreekt men van een Klammeraffe (‘slingeraap’), Italianen noemen het teken chiocciola (‘slakje’), Grieken papaki (‘eendenkuiken’) en Denen snabel-a (‘olifantenslurf-a’).

Het @-teken zelf is al vele eeuwen oud. In 1536 gebruikte Francesco Lapi, een Florentijnse koopman, het @-teken in een brief om weer te geven uit hoeveel kruiken wijn een levering wijn bestond. Het is het oudste gedocumenteerde gebruik van het @-teken. Het kwam eeuwenlang weinig voor in het algemene schriftelijke taalgebruik. De eerste typemachines, gebouwd in het midden van de negentiende eeuw, hadden bijvoorbeeld geen @-teken.

@ in e-mailadressen

In 1971 zocht de Amerikaanse computerdeskundige Ray Tomlinson een teken als symbool in e-mailadressen om de ontvanger van een bericht aan te duiden. Tomlinson koos voor het @-teken omdat dit niet vaak werd gebruikt in programma’s en besturingssystemen. Computers zouden er dus niet door in de war raken. Vanaf de jaren negentig werd het apenstaartje een van meestgebruikte tekens ter wereld.

Herkomst @-teken

Waar het @-teken eigenlijk vandaan komt, is niet bekend, maar er zijn wel verschillende theorieën over. Het is mogelijk dat middeleeuwse monniken het Latijnse voorzetsel ad (dat ‘naar’ betekent) verkortten bij het kopiëren van manuscripten. Ze gaven daarbij de a alleen maar een staartje. Deze a-met-staart ontwikkelde zich later tot het teken @.

Een tweede theorie is dat het Franse voorzetsel à ten grondslag ligt aan het @-teken. De middeleeuwse kopiisten vonden het te veel moeite hun pen van het papier op te lichten om het accent op de a te zetten. In plaats daarvan zetten snel een ronde streep om de bovenkant van de a. Dan zou die a met ronde streep erboven later het teken @ zijn geworden.