Onno Crasborn en Bianca van der Horst over gebarentaal en het Onze Taal-congres

“We willen mensen laten inzien hoe mooi gebarentaal eigenlijk is en hoe goed het kan aansluiten bij het dagelijks leven. Ook voor goedhorenden kan gebarentaal van pas komen. Wanneer je bijvoorbeeld in een café zit en je partner staat al bij de bar om te bestellen, maar je wilt toch nog een extra koffie erbij. Dat kun je dan gewoon via gebaren duidelijk maken in plaats van te moeten roepen. 

Ook willen we mensen laten zien dat gebarentaal helemaal niet zo ver van hen afstaat als ze misschien denken. Er zijn namelijk veel gebaren die iedereen in het dagelijks leven onbewust al toepast. Ik weet zeker dat iedereen een gebaar kent voor ‘lekker’ (langs je wang zwaaien), ‘koppie, koppie’ (tegen de zijkant van je hoofd tikken) of ‘goed’ (je duim opsteken). 

Mensen denken vaak dat ze bij het spreken van gebarentaal geen fouten mogen maken, dat ze het goed moeten doen, net zoals van hen verwacht wordt dat ze correct Nederlands spreken en schrijven. Maar dat is eigenlijk precies wat ze niet moeten denken. Ze moeten het gewoon doen. Dat maakt voor doven en slechthorenden al zo’n groot verschil. Je komt die persoon dan al heel veel tegemoet. En of je dan onhandig beweegt of dat het dan niet helemaal duidelijk is, dat maakt allemaal niet uit. Over die drempel willen wij mensen graag heen helpen. Doe het maar gewoon.”