revolte

betekenis

opstand, oproer, rebellie

uitspraak

[ree-vol-tuh] of [ruh-vol-tuh]

citaat

"Het aftreden van staatssecretaris Frans Weekers (VVD) is een nederlaag voor premier Rutte. Weekers was een loyale politicus die Rutte bleef steunen toen de VVD-leider onder vuur lag tijdens de populistische partijrevolte die werd aangejaagd door Rita Verdonk."
Bron: 'Nederlaag voor Rutte' (Joop.nl, 29 januari 2014)

woordfeit

Revolte betekent net als revolutie eigenlijk 'omwenteling, ommekeer'. Het Franse révolte komt van het Italiaanse rivolta 'oproer, opstand', een afleiding van rivoltare of rivolgere 'omkeren, omwentelen, veranderen'. Revolutie komt van het Latijnse revolutio 'het terugdraaien, ergens omheen draaien'.
Al deze woorden komen voort uit het Latijnse werkwoord revolvere 'terugdraaien, terugrollen', waarin volvere 'draaien, rollen' betekent. Ook revolver is daarvan afgeleid: een revolver is een vuurwapen met een draaiend magazijn.