LEVANTIJNS
UIT:
Het moederland en de buitenturken
(Eildert Mulder, Trouw, 14 juli 2009)
CONTEXT:
Europa reserveerde de benaming Turk voor de inwoners van het Ottomaanse sultansrijk, dat eeuwenlang de Balkan beheerste en zelfs probeerde Wenen in te nemen. Met hen hadden de Europeanen direct te maken, op het slagveld en in de LEVANTIJNSE handel. De andere Turken, ooit beheersers van delen van de beroemde zijderoute, waren toen al de bewoners van een dode uithoek, waar de Russische kolonisatie toenam.
BETEKENIS:
oostelijk mediterraan
UITSPRAAK:
[luh-van-teins] of [lee-van-teins]
WOORDFEIT:
Levantijns is het bijvoeglijk naamwoord dat bij de Levant hoort. Dat is een benaming voor het oostelijke deel van het Middellandse Zeegebied, eigenlijk alles wat ten oosten van Italië ligt, en specifieker de kusten van het huidige Turkije tot aan Egypte. Met een kleine letter is levant de aanduiding van een sterke oostelijke wind op de Middellandse Zee.
Levant is het tegenwoordig deelwoord van het Franse (se) lever 'opstaan, opkomen'. Veel namen van oostelijke gebieden hebben met het opkomen van de zon te maken, zoals Oriënt (van het Latijnse oriri 'opkomen') en via via ook Japan, het 'land van de rijzende zon'. De naam Europa heeft dan juist weer met 'zonsondergang' te maken.
|
