esplanade (de)

betekenis

(voor)plein

uitspraak

[es-pla-na-duh]

citaat

"Aan de westzijde (Lijnbaan) komt een groene, met natuursteen geplaveide esplanade en een ruim fietspad voor twee richtingen."
Bron: Groene Coolsingel door West 8 (Petra Starink, Architectuur.nl, 10 september 2015)

woordfeit

Een esplanade is een plein voor een gebouw of vesting. Er kon van oudsher niet alleen gewandeld worden, maar de esplanade kon ook als exercitieplein dienstdoen. Ook een ruime, brede (wandel)laan, bijvoorbeeld langs een rivier, wordt wel esplanade genoemd.
Het Nederlands dankt het woord aan het Frans. Dat heeft het aan het Italiaans ontleend, waar spianata 'plein, vlak, effen oppervlak' betekent. Uiteindelijk ligt er een Latijns woord aan ten grondslag: explanatus betekent 'geëffend, glad'; het is afgeleid van planus 'vlak'. Op datzelfde planus gaat ook het woord plein terug.